مهدی علیرضایی - استادیار، دانشکده معماری و شهرسازی، موسسه غیرانتفاعی دیلمان ، لاهیجان، ایران.
الناز اکبرنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری، موسسه غیرانتفاعی دیلمان، لاهیجان، ایران:
افشین عموزاده لیچایی - استادیار،دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، ایران.

انسان بیش از نیمی از عمر خود را در خانه سپری می کند وخانه از مهمترین عوامل شکل گیری رفتار فردی و اجتماعی افراد می باشد. خانه به عنوان مکانی که تمام اقشار جامعه در سنین مختلف از آن استفاده می کنند، نقش اساسی در سلامت انسان، چهاز نظر جسمی وچه از نظر روانی دارد و عاملی برای شکل گیری فرهنگ یک جامعه است. در شهر های امروزی تراکم ساختمان ها و گسترش آنها در ارتفاع باعث شده انسان نتواند به آسایش وآرامش در زندگی خود دست پیدا کند و خود را از طبیعت جدا و محروم ببیند. خانه ناسالم آثار زیان باری بر سلامت انسان دارد که از جمله آنها می توان به مسمومیت ها، افسردگی و اختلالاتروانی اشاره کرد. از این رو طراحان و معماران شهری با رویکرد به معماری سبز یا طبیعت گرا سعی درایجاد آسایش و آرامش افراد رابرت پنتس و برگرداندن هویت های اجتماعی، فرهنگی وجغرافیایی محیط به شهر های مدرن دارند. در واقع به گفته ی ساختن فضاهای سبز در شهر حس جامعه گرایی و داشتن زندگی مسالمت آمیز را بالا می برد .هدف این پژوهش، بررسی تاثیر کالبد محیط بر سلامت روان در فضاهای مسکونی و تحلیل فرضیات معمارانه موثر بر آن ازدیدگاه دانش روانشناسی محیطی می باشد. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و منابع از مقالات مرتبط با موضوع می باشد.

فضای سبز ، روانشناسی محیط ، معماری داخلی ، محیط زیست ، سلامت روان