بهرام سیاوش پور - عضو هیئت علمی معماری و شهرسازی دانشگاه حکیم سبزواری
زهره مولائی رامشه - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه حکیم سبزواری

نیاز انسان به حضور در جمع و برقراری روابط جمعی، از اصلی ترین نیازهای بشری و ضرورتی در جوامع امروزی می باشد . تأمین نیاز انسان به دوست داشتن و در کنار جمع بودن از جمله ی این نیازهای اجتماعی می باشد که براورد آن مستلزم یک قرارگاه کالبدی است و فضاهای عمومی شهری یکی از اصلی ترین و بالقوه ترین مکان ها برای پاسخگویی به این نیاز بشری است. ولیکن نکته حائز اهمیت تطابق چنین فضاهایی با نیازها و خواست های شهروندان می باشد که زمینه ساز حضور بیشتر رنان در عرصه های عمومی باشد. لذا شناخت نیازهای مادی و معنوی انسان و توجه به کیفیات کالبدی و فعالیتی چنین فضاهایی است که منجر به حضور و اقبال شهروندان از فضای عمومی می گردد. ولی متاسفانه آنچه که درشهرهای امروز با اتومبیل محور شدن و رخنه ی بی چون و چرای آن در فضاهای عمومی و خصوصی شاهد آن هستیم فردگراییبی تیاوتی نسبت به شهر و اجتماع ایرامون و افزایش میزان جرائم و سایر بحران های اجتماعی، فرهنگی و هویتی می باشد . این مقاله به شیوه ی تحلیلی-توصیفی، در ابتدا به معرفی فضاهای عمومی و ویژگی های فضای شهری سرزنده می پردازد و سپس به ارائه تعاریف و ویژگی های مؤثر بر پیاده مداری به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر حضورپذیری و ارتباط و تماس بیشتر و مؤثرتر مردم با فضاهای شهری و متعاقباً افزایش سرزندگی و حیات در فضاهای شهری خواهدپرداخت

پیاده روی، پیاده مداری، تعاملات اجتماعی، سرزندگی شهری، فضای شهری