فاطمه کاظمی اسکری - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورز ی دانشگاه شیراز
داریوش حیاتی - دانشیار بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه شیراز
زهرا کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم دانشگاه اصفهان

آمایش سرزمین برنامه ای بلندمدت برای سازمان دهی بهینه زندگی انسان و فعالیت های او در فضای جغرافیایی است و یکی از اسنادپایه نیل به توسعه پایدار و دربرگیرنده مجموعه اهداف، راهبردها، سیاست ها و برنامه های اجرایی است که توسط بخش دولتی،خصوصی و تعاونی در ابعاد مختلف طبیعی، انسانی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی مطابق با جهت گیری های کلان ملی انجام می گیرد. هدف اصلی توسعه پایدار گسترش امکانات و بهبود و ارتقا سطح زندگی برای همه چه نسل کنونی و چه نسل آینده می باشد. بنابراین می توان از طریق آمایش سرزمین به اهداف توسعه پایدار دست یافت. این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابعمکتوب و سایت های اینترنتی تدوین شده است، تلاش دارد، ضمن شناسایی مفهوم آمایش، آمایش سرزمین، زمین، توسعه، روستا، توسعه پایدار، چالش های توسعه پایدار روستایی، ضرورت و اهمیت آمایش سرزمین در ایران، ضرورت جایگاه آمایش سرزمین در نظام برنامه ریزی کشور، اهداف و کاربردها کلی آمایش سرزمین، سیاست های کلی آمایش سرزمین، به بررسی نقش برنامه ریزی آمایش سرزمین در توسعه پایدار روستایی پرداخته و در این زمینه راهکارهایی لازم را ارائه دهد

آمایش سرزمین ، توسعه روستایی، توسعه پایدار ، توسعه پایدار روستایی