مهدی مظفری لقا - گروه مهندسی برق، دانشگاه شیراز - مربی، گروه مهندسی برق ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج
محمد مظفری لقا - گروه مهندسی برق و الکترونیک ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
ارسلان حدائقی - گروه مهندسی برق، دانشگاه شیراز - گروه برق، مرکز علمی کاربردی تایدواتر بندر انزلی
مهدی شفیعی - گروه مهندسی برق، دانشگاه فردوسی مشهد

قابلیت اطمینان شبکه های توزیع امروزه یکی از مهمترین مباحث مربوط به سیستمهای قدرت را به خود اختصاص داده است. یکی ازمؤثرترین و پرکاربردترین راه ها جهت بهبود قابلیت اطمینان در یک سیستم، استفاده از ادوات کلیدزنی مانند سکسیونر و فیوز میباشد. در این روش ادوات کلیدزنی باید به گونه ای در سیستم مورد نظر جایگذاری شوند تا در هنگام بروز خطا خروج قسمت های برقدار از شبکه به حداقل برسد. در این مقاله توسط الگوریتم ژنتیک و بهینه سازی اجتماع ذرات برای یافتن مکان و تعداد تجهیزات حفاظتی، به منظور بهبود قابلیت اطمینان، ارائه شده است. شاخص مورد ارزیابی ENS می باشد. که از جمله معمولترین شاخصهای قابلیت اطمینان هستند، در روش ارائه شده روی در یک فیدر نمونه از شبکه توزیع برق شهر کرمان اجرا شده است.نتایج بدست آمده بر کارایی روش ارائه شده توسط الگوریتم ژنتیک تاکید دارد.

الگوریتم ژنتیک، مدل ریاضی تطبیقی خطا، سیستم توزیع برق، قابلیت اطمینان، تجهیزات حفاظتی