محمود ولی زاده - استادیار گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور

زیره پارسی ( Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch. ) و زیره سبز ( Cuminum cyminum )، از اعضای خانواده چتریان از قدیمی ترین و مهمترین گونه های دارویی اقتصادی می باشند. این دو گونه بعنوان یک ادویه با ارزش برای طعم دادن به غذاها و بعنوان یک ماده ضد نفخ استفاده قرار می گیرند. زیره سبز یک گیاه یکساله بوده اما زیره پارسی چند ساله می باشد. هر دوی آنها دارای میوه های شیزوکارپ هستند. این گیاهان به بیماریهای قارچی بویژه پوسیدگی ایجاد شده بوسیله فوزاریوم حساس می باشند. گزارشها در ارتباط با کشت زراعی آنها بویژه در مورد زیره پارسی نادر است. این گیاهان خواص ضد میکروبی داشته و برای تقویت جهاز هاضمه، دستگاه تناسلی و بینایی و همچنین بازیابی زخمها مفید می باشند. اسانس آنها بعنوان ماده خام در صنعت داروسازی مورد استفاده قرار می گیرد.

زیره پارسی، زیره سبز، ارزش غذایی