صفر نصراله زاده - دانشیارگروه آموزشی اکوفیزیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
حسن دهقانیان - دانشحوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز
کاوه ناصری بالو - دانشحوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز

به منظور ارزیابی اثر محدودیت آب و مقادیر مختلف کود نیتروژن روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای رقم سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایهی طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. تیمارهای آبیاری در چهار سطح (I3,I2,I1 و I4 : به ترتیب آبیاری مطلوب پس از 40 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A، قطع آبیاری در مرحله گلدهی، مرحله پر شدن دانه و در مراحل گلدهی و پر شدن دانه) در کرتهای اصلی و مقادیر مختلف کود نیتروژن در چهار سطح شامل N1 (شاهد) ، N2 (صد کیلوگرم در هکتار) ، N3 (دویست کیلوگرم در هکتار) و N4 (سیصد کیلوگرم در هکتار) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که محدودیت آب در مراحل مختلف زایشی منجر به کاهش تعداد ردیف دانه در بلال، وزن دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف بلال، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت و عملکرد دانه شد. با افزایش سطوح نیتروژن اجزای عملکرد و عملکرد دانه در واحد سطح افزایش یافت. تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد تحت تاثیر تیمارهای آزمایش، نشانگر آن است که آبیاری مطلوب و مصرف 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بر سایر تیمارها برتری داشته و میتواند در شرایط آب و هوایی منطقه برای دستیابی به حداکثر عملکرد دانه ذرت مورد استفاده قرار گیرد.

ذرت، عملکرد، محدودیت آب، مراحل زایشی و نیتروژن