توسعه پایدار ماهیگیری وآبزی پروری در استان هرمزگان

استان هرمزگان با دارا بودن ۱۱22 کیلومتر نوار ساحلی یکی از مناطق مستعد و استراتژیک شیلات در کشور محسوب میشود. با توجه به میزان صید ۳٨ درصدی ازصید کل کشور در این استان پرداختن به مبحث توسعه پایداردر زمینه ماهیگیری ا بیش از پیش ضروری بنظر می رسد. به همین دلیل ارائه یک رویکرد اکوسیستمی که بتواند جوامع ساحل نشینان سنتی را با یک درآمد پایدار تضمین نماید، با بهره گیری از الگوهای موفق جهانی نیل به این امر را میسر می سازد. و در این راه پرداختن به استانهای مستقل شیلاتی متروپولیتین ، بهره برداری غیرمستقیم از صید ضمنی ، مدیریت چند گونه ای وصید از آبهای دور امر بسیار مهمی درنیل به توسعه پایدار ماهیگیری خواهد بود. در زمینه توسعه پایدار آبزی پروری نیز با توجه به اینکه در حال حاضر تمرکز آبزی پروری استان بر پرورش میگو استوار است، جهت توسعه پایدار در این مورد می بایست الزاماتی همچون پرورش میگو ارگانیک با بهره گیری از تجارب کشورهای آسیای جنوب شرقی، بکارگیری قوانین اتحادیه اروپاIFOAM در زمینه آبزیان، ایمنی غذاهای دریایی از طریق برچسب زدن آنها ، تغذیه وجایگزینی غذای آبزیان با کمپوست وپروتئین های پایدار گیاهی، توجه به جنگلهای حرا جهت پرورش میگو بسیار موثر خواهد بود . علاوه بر این موارد توسعه آبزی پروری در سواحل استان از طریق پرداختن به پرورش ماهی در قفس نیز میتواند متضمن توسعه یایدار آبزی پروری در استان هرمزگان باشد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، رویکرد اکوسیستمی ، صید از آبهای دور ، آبزی پروری ، استان هرمزگان