الهه حیدری - گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی
علی نصرالهی - گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی
جمیله پازوکی - گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی

بارناکل ها از جمله مهمترین و فراوانترین جانوران چسبنده بسترهای سخت مخصوصا در نواحی جزر و مدی هستند. در این تحقیق تأثیر نوع بستر بر توالی نشست بارناکل Amphibalanus improvisus در دو فصل گرم و سرد سال برای اولین بار در شرایط محیطی در منطقه بندر امیر آباد دریای خزر مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق شش بستر پنل های cm * مختلف شامل چوب ، PVC ، شیشه پلاستیک نیمه خشن، شیشه پلاستیک خشن و شیشه پلاستیک صاف انتخاب شد. سپس پنل های آغشته به عصاره گونه بالغ بارناکل، با ۱2 تکرار برای هر بستر، بصورت افقی در زیر آب قرار داده شدند. بسترها بعد از مدت ۱ ماه برداشت شده و با بسترهای مشابه جایگزین شدند. در آزمایشگاه تعداد بارناکل های چسبیده شده بر روی هر بستر، وزن خشک و وزن ماده آلی نمونه هابرای هر ماه ثبت و محاسبه شد. نتایج آنالیز واریانس دوطرفه تفاوت معنی داری بین بسترها و ماه های مختلف را نشان داد 2,2۵ p < . بر اساس نتایج بیش ترین میزان نشست بر روی پنل PVC و کمترین میزان نشست بر روی پنل شیشه پلاستیک نیمه خشن بوده است. همچنین بیشترین نشست در طول ماههای انجام تحقیق در آذر ماه رخ داده است. این در حالیست که در بهمن ماه در همه بسترها میزان نشست بسیار ناچیز بوده است. به نظر می رسد که نشست این موجودات به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد که به سادگی قابل پیش بینی نیست

Amphibalanus improvisus ، توالی نشست بارناکل ، بستر، دریای خزر