علی روشنفکر - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شه
سیدحبیب موسوی جهرمی - استادیار گروه سازه های آبی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه تربیت مدرس

سیلاب یکی از حوادث طبیعی است که بسیاری ازکشورها با آن مواجه هستند و هرساله موجب خسارات جانی و مالی قابل توجهی در اقصی نقاط دنیا میشود. لذا کنترل و مهار آن و نتیجتا جلوگیری از خسارات احتمالی آن از دیرباز مورد توجه بوده است. برای کنترل و مهار سیلاب، روندیابی این پدیده در آبراههه ها و برآورد کمی خصوصیات هیدرولیکی مربوط به آن مورد نیاز است. محققین روشهای متعددی برای روندیابی سیلاب و تخمین مقادیر کمی خصوصیات هیدرولیکی تقسیم بندی شده اند. روشهای یاد شده در بسیاری از آبراه ها در سطح بین المللی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. اما بدلیل کمبود اطلاعات میدانی، بیشتر به بررسی توانایی این روش ها در مقایسه با یکدیگر توجه شده است. در این تحقیق با استفاده از آمار 20 ساله رودخانه کرخه(حدفاصل ایستگاههای پای پل و عبدالخان) مبادرت به مقایسه پنج مدل هیدرولیکی و هیدرولوژ=یکی روندیابی سیل با یکدیگر شده است.مدلهای انتخاب شده عبارتند از: ماسکینگام، ماسکینگاک-کونج، موج کینماتیک ، موج دیفیوزیو و موج دینامیک . تجزیه و تحلیل اماری نتایج بدست امده از این تحقیق نشان می دهد که مدل موج دینامیک می تواند دبی حداکثر سیلاب واقعی را با دقت 91،4% پیش بینی نماید. میزان خطای پیش بینی شاخه صعودی و نزولی 8،6% می باشد. از لحاظ دقت مدلهای موج دیفیوزیو، موج کینماتیک، ماسکینگام و ماسکینگام-کونجبه ترتیب در سطوح بعدی قرار دارند.

ماسکینگام ، کونج ، موج کینماتیک ، موج دیفیوزیو ، موج دینامیک