بررسی میزان آلودگی محیطی ناشی از اشعه ی ایکس هنگام انجام عکس برداری سیار در بخش های مراقبت ویژه

مقدمه: اجرای انواع عملیات پرتونگاری به عنوان یک تکنولوژی تشخیصی نویندر بعضی از بخش های بیمارستان ها به خصوص بخش های مراقبت ویژه به علت شرایط خاص بیماران به صورت سیار صورت می گیرد. افراد همیشه با این چالش، که اشعه ی ایکس باعث آلودگی در محیط زیست و آسیب به افراد می گردد با ترس از این فناوری با اهمیت روبه رو هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان آلودگی ناشی از پرتوهای ایکس در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شده است. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی بود که طی آن 29 عدد فیلم بج در مکان های مختلف بخش های مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی کاشان نصب شد. فیلم بج ها در فواصل و مکان های مختلف بخش ها نصب شدند و پس از دوماه برای تعیین میزان اشعه ی جذب شده به شرکت دوزیمتری پارسیان تهران ارسال شدند. اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آزمون های آماری مناسب تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان دادند که هیچ یک از فیلم بج ها اشعه بیش از حد مجاز، ثبت نکرده اند. حداکثر اشعه ی جذب شده 0/11 میلی سیورت گزارش شد که با میزان استاندارد (1 میلی سیورت در دوماه) اختلاف منی داری داشت. به این معنی که آلودگی زیست محیطی آسیب زننده در این روش ایجاد نمی شود. در میان مکان های مختلف که میزان اشعه یوارد شده در آنجا اندازه گیری شد. میزان اشعه جذب شده در اتاق استراحت پرستاران در هر سه بخش با سایر محل ها تفاوت معنی داری داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در بخش های مورد مطالعه هنگام عکس برداری سیار کارکنان و بیماران در معرض آلودگی پرتویی قرار نمی گیرند و محیط کار پرسنل جهت انجام فعالیت هایمراقبتی برای بیماران، امن است.