اثرمحلول پاشی نانواکسیدروی برعملکرد دانه برخی شاخصهای فیزیولوژیک و سرعت پرشدن دانه گندم درشرایط کمبود آب

به منظور بررسی اثر محلول پاشی با نانواکسید روی برعملکرد دانه، برخی شاخص های فیزیولوژیک و سرعت پر شدن دانه گندم در شرایط کمبود اب، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1393 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل محلول پاشی با نانواکسید روی در چهار سطح (صفر ، 25/0 ، 5/0 و 75/0 گرم بر لیتر) و سه سطح آبیاری (آبیاری کامل به عنوان شاهد، آبیاری تا مرحله خوشه دهی و آبیاری تا مرحله گرده افشانی به ترتیب معادل کد 50 و 60 مقیاس زیدوکس) بود. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد (67/307 گرم در متر مربع) اجزای عملکرد نظیر تعداد دانه در سنبله (94/24) و تعداد سنبله در واحد سطح (04/296) در محلول پاشی 75/0 گرم در لیتر با نانواکسید روی و آبیاری کامل بدست آمد. از یک مدل خطی دو تکهای برای کمی نمودن پارامترهای پرشدن دانه استفاده گردید. تمامی پارامترهای پرشدن دانه نظیر سرعت، طول دوره و دوره موثر پر شدن دانه به طور معنیداری تحت تأثیر سطوح آبیاری و محلول پاشی با نانواکسید روی قرار گرفتند

کلیدواژه ها:

دوره پرشدن دانه ، محدودیت آبی ، گندم ، روی