ناهید بهرامی نوغان علیائی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی،دانشگاه شیخ بهائی
ندا ترابی فارسانی - استادیار دانشکده کارآفرینی هنر و گردشگری، دانشگاه هنر اصفهان.
زاهد شفیعی - استادیار دانشکده کارآفرینی هنر و گردشگری، دانشگاه هنر اصفهان

گردشگری علمی پویا است که پیوسته با توجه به تقاضای گردشگران و جلب رضایت آنها ، پیشرفت های تکنولوژی و پدیدهجهانی شدن، شاخه های جدیدی در آن ظهور می کنند. همچنین امروزه با توجه به اینکه سطح تحصیلات گردشگران افزایشیافته، الگوی قدیمی مدیریت توریسم پاسخگوی رفع نیاز گردشگران و رضایت آنها نیست. در این خصوص امروزه گردشگریآموزش محور و گردشگری دانش محور نقش بسزایی بازی می کنند. در این میان توسعه گردشگری آموزش محور و دانش محور درشاخه های طبیعت گردی نظیر اکوتوریسم ، ژئوتوریسم و ... که آگاهی و آموزش هر چه بیشتر گردشگران و به دنبال آن حفاظتاز زمین ، منابع طبیعی و گردشگری پایدار را به دنبال دارد، اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش روستای ابیانه واقع در استاناصفهان، به دلیل موقعیت جغرافیایی آن، ویژگی های اقلیمی، شرایط کم نظیر اکولوژی، مناطق کوهستانی، حیات وحش، باغ ها،دشت ها،منابع آبی فراوان و همچنین چشم اندازهای زیبا که تاکنون به دلایل متعدد، استفاده بهینه و پایدار از این فرصت ها نشدهاست، به عنوان منطقه مورد مطالعه در نظر گرفته شده است. بنابراین این پژوهش با هدف ارائه راهبردهای مناسب برای توسعهاکوتوریسم دانش محور در روستای ابیانه انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش کمی –کیفی است و با بررسی هایاسنادی و میدانی پژوهش تکمیل شده است.مطالعات میدانی این پژوهش شامل مشاهده روستا و مصاحبه و پر کردن پرسش نامهتوسط تورگردان های روستای ابیانه بود که در نهایت دیدگاه های 47 نفر از تورگردان ها درباره ی توسعه اکوتوریسم دانش محوردر روستا و مؤلفه ها و راه کارهای پیاده سازی آن مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت مؤلفه های پیاده سازی گردشگری دانشمحور تدوین شد، نتایج پژوهش نشان می دهد که از میان آنها مؤلفه رسانه و برگزاری کلاس های آموزشی برای راهنمایان تور ازاهمیت بیشتری برخوردارند.

گردشگری دانش محور، اکوتوریسم، تورهای آموزشی، تورگردان ها، رسانه، ابیانه