ارزیابی مالچ های زیستی و پلاستیکی در کشاورزی پایدار

کشاورزی نقش پراهمیتی در تولید ملی و اشتغال بسیاری از کشورهای جهان سوم دارد با توجه به افزایش جمعیت و بهطبع آن افزایش میزان تقاضا و سطح زیر کشت می شودکه این خود سبب وابسته شدن به استفاده از مواد شیمیایی نظیرسموم، کودهای شیمیایی و فراورده های هورمونی با در نظر گرفتن محدودیت های نهاده های تولید می شود. از این سو به کاربردن مالچ های زیستی و غیر زیستی را می توان به عنوان پوششی تأثیر گذار بر بسیاری از خصوصیات خاک از جمله آبخاک، میزان تبخیر، تراکم علف های هرز، میزان هدایت و نگهداری گرما، مواد غذایی خاک، نیتریفیکاسیون، دنیتریفیکاسیون، جمعیت موجودات خاکی، فرسایش پذیری محسوب نمود. اما طی بررسی های صورت گرفته مشخص گردید که مالچ هایپلاستیکی تخریب ناپذیر علاوه بر هزینه بالایی که برای کشاورز به همراه خواهند داشت، به دلیل تجزیه نشدن و پایداریچندین ساله (بیش از 1000 سال) آسیب جبران ناپذیری را بر اکوسیستم خاک بر جای می گذارند، به همین سبب نقش مالچهای پلاستیکی تخریب ناپذیر در کشاورزی پایدار کم رنگ تر شده است. بنابراین می توان اذعان داشت که مالچ های زیستیمی تواند به عنوان راهکاری در جهت افزایش تولید و کیفیت محصول با در نظر گرفتن حفظ منابع طبیعی در راستایکشاورزی پایدار قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مالچ زیستی ، مالچ غیر زیستی (پلاستیکی) ، کشاورزی پایدار