بررسی تاثیرنانوسیلور،هیومیک اسید و تیوسولفات نقره برعمر پس از برداشت گل بریده لیزیانتوس سفید با لبه صورتی

آزمایشی به منظور بررسی تأثیر تیوسولفات نقره (در سطوح 25/0، 5/0 و 1 میلی مولار )، هیومیک اسید (در سطوح 10، 100، 1000 و 10000 پی پی ام) و نانوسیلور (در سطوح 5، 10 ، 15 و 20 میلی مولار) بر عمر گلجایی و برخی صفات کیفی گل بریده لیزیانتوس در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار در سال 1389 انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها در مورد عمر گلجایی نشان داد که اثر تیمار مواد شیمیایی (نانوسیلور)در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که تیمار 10 میلی مولار نانوسیلور بهترین تیمار جهت افزایش طول عمر گلجایی در مقایسه با شاهد و سایر تیمارها بود. کمترین عمر گلجایی مربوط به تیمار 10000 پی پی ام هیومیک اسید نشان داد. همچنین نتایج در مورد وزن تر نسبی نشان داد که اثر تیمار مواد شیمیایی در اکثر روزها در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. مقایسه میانگین داده ها نشان داد بیشترین میزان محلول جذب شده در روز اول مربوط به تیمار 5/0 میلی مولار تیوسولفات نقره و کمترین میزان جذب محلول مربوط به تیمار 10000 پی پی ام هیومیک اسید بود.

کلیدواژه ها:

تیوسولفات نقره ، عمر گلجایی ، لیزیانتوس ، نانوسیلور ، هیومیک اسید