ارزیابی نواحی مستعد کشت زیتون در دشت نیریز با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی

در حال حاضرکشاورزی یکی از مهم ترین بخش های اقتصادی کشور به شمار می آید تا جایی که می توان گفت رشد اقتصادی کشور بدون رشد کشاورزی امکان پذیر نمی باشد. از آنجایی که هر یک از محصولات کشاورزی شرایط اقلیمی و محیطی خاصی را می طلبند، بنابراین در راستای مکانیابی صحیح و دستیابی به کشاورزی دقیق که یکی از موضوعات زیست محیطی دنیا است استفاده از روش های نوین ضروری می باشد. در تحقیق حاضر با استفاده از توانایی سامانه اطلاعات جغرافیایی به ارزیابی نواحی مستعد کشت زیتون در شهرستان نیریز پرداخته شد. بدین منظور اطلاعات اولیه آب (شوری، سدیم قابل جذب آب و کلر)، خاک (شوری، سدیم قابل جذب خاک و عمق خاک)، توپوگرافی (شیب و طبقات ارتفاعی) و هواشناسی (متوسط دما، حداقل دما، حداکثر دما، دمای گرده افشانی، رطوبت نسبی و باران) منطقه جمع آوری و با استفاده از روش کریجینگ و رگرسیون در سامانه اطلاعات جغرافیایی میانیابی شدند؛ سپس بر اساس رابطه بین هر یک از پارامترهای محیطی و اقلیمی شهرستان نیریز و نیازهای اکولوژیکی زیتون به طبقه بندی نقشه های حاصله بر اساس قابلیت کشت زیتون پرداخته شد. در نهایت با بهره گیری از روش سلسله مراتبی، تخصیص ارزش و تلفیق نقشه های حاصله در محیط جی آی اس انجام که نتایج حاصله نشان داد که 56 درصد از ارضی بسیار مناسب، مناسب و نسبتا مناسب و 44 درصد از ارضی متوسط، ضعیف و نامناسب جهت کشت گونه زیتون می باشند.