مطهره رجنی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحدلاهیجان
محمد دهداردرگاهی - عضو هیئت علمی گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحدلاهیجان
میرمظفر فلاح چای - عضو هیئت علمی گروه جنگلداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحدلاهیجان

آتش سوزی یکی از مهم ترین آشفتگی های محیط زیستی است. پارک ملی گلستان به عنوان نخستین پارک ملی ایران، هرساله تحت تأثیر چندین فقره آتش سوزی قرار می گیرد. این آتش سوزی ها می تواند بر تنوع زیستی پارک اثرگذار باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر آتش سوزی بر شاخص فراوانی پستانداران پارک است که در این راستا 3/1962 هکتار از منطقه اتش سوزی سال 1392 (شارلق، آلمه و قرنگی جنگلی) مورد بررسی قرار گرفت . به منظور بررسی اثرات اتش سوزی بر برفراوانی پستانداران منطقه دو منطقه سوخته و نسوخته مجاور هم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور نخست در مرز محدوده اتش سوزی شش تیپ زیستگاهی مختلف انتخاب گردید و در هر تیپ دو ترانسکت خطی به طول یک کیلومتر در جهت عکس هم طراحی گردید و در فواصل 250 متر ترانسکتها ،کوآدراتی به مساحت 100 مترمربع مشخص گردید. برای نمونه برداری از پستانداران، نمایه های آنان در هر کوآدرات به مدت چهار ماه (ماهی یک بار) مورد شمارش قرار گرفت. پس از جمع آوری داده های لازم، نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف بررسی و تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از آزمون یومن ویتنی در نرم افزار SPSS انجام گرفت. در منطقه بینابینی شارلق، نمایه های 84 پستاندار در عرصه نسوخته و 51 پستاندار در عرصه سوخته، در منطقه تپه ماهوری آلمه، نمایه 143 پستاندار در عرصه نسوخته و 91 پستاندار در عرصه سوخته و در منطقه جنگلی نمایه 98 پستاندار در عرصه نسوخته و 74 پستاندار در عرصه سوخته در دوره چهار ماهه نمونه برداری، شمارش شد. به لحاظ آماری نیز اختلاف معنی داری بین فراوانی پستانداران در عرصه سوخته و شاهد در سطح 95% وجود دارد. آتش سوزی با تغییر در ساختار زیستگاه، از بین بردن پناه و کاهش منابع غذایی مورد نیاز حیات وحش، موجب کاهش فراوانی پستانداران در عرصه سوخته شده است

آتش سوزی ، فراوانی پستانداران ، تنوعزیستی ، پارک ملی گلستان