علیرضا شاطری - کارشناس ارشد ژنتیک واصلاح دام دانشگاه زابل

یکی ازروشهای پایدارافزایش تولید ات حیوانی بهبود ژنتیکی دامها ازطریق اصلاح نژادآنها انتخاب حیوانات برتر به عنوان والدین نسل بعد است میزان موفقیت اصلاح نژاد بستگی به نقش ژنتیک دربروز اختلافات مشاهده شده بین حیوانات شناسایی افراددارای ژنوتیپ های مطلوب و انتخاب آنها به عنوان والدین نسل بعد داشته و هرگونه پیشرفت درصفات اقتصادی حیوانات با دردسترس بودن اطلاعات ژنتیکی به کارگیری روش مناسب انتخاب و براورد پیشرفت ژنتیکی حاصل ازانتخاب صورت میگیرد باید توجه داشت که ساختارژنتیکی حیوانات تحت تاثیر روند ژنتیکی قرارگرفته است و درسالهای مختلف متفاوت خواهد بود که این امر موجب میشود تا به برقراری فرض هموژنی واریانس ژنتیکی نسل پایه درچنین شرایطی شبهاتی وارد شود ازاین رو با استفاده ازروش مدل حیوانی به همراه گروه های ژنتیکی ممکن است بتوانیم اثار ناشی ازوجود حیوانات با شجره نامعلوم را نیزمدنظر قراردهیم دراین مطالعه رکوردهای ثبت شده درمرکزاصلاح نژاد دام کشور 1346-1392 مورداستفاده قرارگرفت اماده سازی داده ها وتجزیه وت حلیل ها یاماری وژنتیکی با نرم افزار R.3-2 انجام شد صفات تولید مثلی مورد بررسی شامل فاصله بین زایش تا اولین تلقیح CTFS فاصله اولین تلقیح تاتلقیح منجر به ابستنی FSTC و فاصله گوساله زایی cI بود نتایج حاصل ازبراورد پارامترها ومدلهای ژ«تیک نشان داد که وارد نمودن گروه های ژنتیکی به تجربه و تحلیلهای تمامی صفات باعث کاهش واریانس ژنتیکی مستقیم شد بنحوی که درهرسه زایش متوالی موردمطالعه با وارد نمودن گروه های ژنتیکی واریانس ژنتیکی و به طبع آن معیار خطا نیز کاهش یافت و این امر درمورد واریانس ژنتیکی باقیمانده نیز صادق بود

گاوهلشتاین ، طول دوره شیردهی ، سن زایش ، فصل زایش