ارزیابی فضایی – کالبدی فضای سبز شهری و پارکهای درون شهری نمونه موردی: منطقه 4 تبریز

کلان شهرها به دلایلی نظیر افزایش بی رویه جمعیت، پیامدهای توسعه شهری، معضلات زیست محیطی، عدم دقت به شعاع دسترسی به فضای سبز لازم قادر به ارائه خدمات مطلوب به شهروندان نمی باشند این موضوع پارکهای درون شهری را بیشتر تحت تاثیر خود قرار می دهد.شهرتبریز بنوان چهارمین کلان شهر کشور با مشکل شدید کمبود فضای سبز روبروست و با توجه به استقرار اکثر صنایع در این شهر با آلودگی هایزیست محیطی و بهداشتی فراوانی مواجه است.با توجه به افزایش جمعیت نیاز اکولوژیکی و اجتماعی شهر تبریز به فضای سبز مناسب و پارکهای درون شهری ضرورت بیشتری می یابد.منطقه چهار تبریز بعنوان یکی از مناطق قدیمی شهر بوده که به جمعیت پذیری کامل رسیده است. این پژوهش با هدف ارزیابی نحوه توزیع فضایی سرانه های فضای سیز شهری در بین مناطق مختلف شهر و همچنین بررسی میزان کمبودها در وضعموجود در رابطه با استانداردهای رایج فضای سبز صورت گرفته است.این تحقیق بصورت تحلیلی- توصیفی میباشد و امکانات رفاهی آنها و تعیین کنندگی نقش آنها در بهبود کیفیت و شرایط زیست محیطی منطقه با استفاده از روش ضریب ویلیامسون CV مورد بررسی قرار گرفت وضمن مشاهده کمبود فاحش در امکانات رفاهی پارکها، با توجه به معیارهای ارائه شده به علت کمبود سرانه فضای سبز در بهبود کیفیت زیست محیطی منطقه مناسب نمی باشد. برای بررسی میزان دسترسی مردم به پارکهای درون شهری از نقشه کاربری اراضی شهری و معابر دسترسی به این پارکها استفاده شده است و با توجه به نتایج بدست آمده شعاع دسترسی به پارکهای این منطقه مناسب نمی باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی فضایی- کالبدی پارکهای درون شهری ، استاندارد شهری ، شاخص ویلیامسون ، کلانشهر تبریز