ارزیابی مؤلفه های مؤثربررضایت مندی ساکنین از طریق بازآفرینی و نقش حیاط در مجموعه های مسکونی (نمونه مورد مطالعه:مجتمع مسکونی سعیدیه همدان)

رضایتمندی یکی از معیارهای اصلی سنجش میزان کیفیت محیطی می باشد . در مجموعه های مسکونی شاخص های رضایت مندی از سکونتگاه به عوامل بسیاری بستگی داشته و اندازه گیری میزان آنها نیز دارای پیچیدگی است. در این مقوله حس رضایت فرد یا عضو یک خانواده از مسکن خود، معادل درک و یا تجربه ای است که از کیفیت فضا بدست می آورد. از سوی دیگر عواملی چون رفتار و ادراک بگونه ای بر کیفیت محیط تأثیر گذار بوده ورضایت مندی را از طریق ابعاد فیزیکی، اجتماعی و یا سمبلیک به ساکنین منتقل می نمایند. فرضیه این پژوهش بر آن است که از طریق بازآفرینی و نقش حیاط در مجموعه های مسکونی می توان به شاخص های رضایتمندی ساکنین و ارتقای آن دست یافت. در این پژوهش مطالعه و بررسی مجتمع مسکونی سعیدیه همدان به عنوان نمونه موردی برای جمع آوری اطلاعات و آزمون فرضیه صورت پذیرفته تا سنجش عوامل مؤثر بر کیفیت محیطی بر مجموعه های مسکونی با روش همبستگی امکان پذیر گردد.در مدل نظری این تحقیق بازآفرینی نقش حیاط در مجموعه مسکونی متغییر مستغل وحس رضایت مندی ساکنین متغییر وابسته می باشد و یافته های تحقیق با نرم افزار SPSS تحلیل گردید ، نتایج پژوهش های مرتبط بر پایه فرضیه یاد شده بیانگر آن است که سه مؤلفه ادراک، رفتار و کیفیت مهمترین عوامل ایجاد رضایت مندی ساکنین از طریق فضای حیاط می باشد.درصد فراوانی افراد شرکت کننده در این پژوهش مادران خانواده ساکنین و بعد از آن پدران می باشند.همچنین می توان نتیجه گرفت که اکثر ساکنین وجود فضای سبز را دلیلی برای استفاده از حیاط عنوان کرده اندکه ازآن به صورت عبوری، هر روز و در ساعات بعد از ظهر استفاده می کنند. تحلیل داده ها نیز گویای آن است که میزان رضایت مندی ساکنین مجتمع مسکونی سعیدیه همدان ناشی از وجود حیاط می باشد. همچنین بیشترین میانگین در بین ابعاد رضایتمندی مربوط به مؤلفه ادراکی و سپس کیفیتی می باشد. در حالی که مؤلفه رفتاری کمترین میانگین را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

ایجاد رضایت مندی ، بازآفرینی حیاط ، مؤلفه ادراک ، مؤلفه رفتار ، مؤلفه کیفیت