گونه شناسی مراکز محلات بافت قدیم شهر بهبهان (محلات ابوعلی، پر، ملایان)

بافت های فرسوده شهر بهبهان تلفیقی از فرصت های ویژه و شرایط بحرانی عدیده ای است که در نهایت تبدیل به یکی از پیچیده ترین صورت مسئله ها برای مدیریت شهری شده است فرصت ها و پتانسیل های بافت فرسوده مذکور از آن جهت که می تواند سرآغاز تمر توسعه بوده به ظرفیت های اقتصادی ، مدیریتی و حتی اجتماعی شهر بدی شود شرایط بحرانی آنها از نظر ناپایداری ، عدم دسترسی مناسب، مسائل و مشکلات زیست محیطی و ... قابل توجه است. این بافت ها به دلیل فقر ساکنان و مالکان آنها امکان نوسازی خود به خودی نداشته و نیازمند مداخله های همه جانبه از حیث اقتصادی، فرهنگی ، کالبدی ، زست محیطی و ... هستند که بتواند با احیای بافت فرسوده ، بستر ارتقای کیفیت زندگی را در همان نواحی و برای مردم مستقر در آن فراهم نماید از این رو توسعه نوسازی بافت های فرسوده باید از اهداف اصلی نوسازی شهر بهبهان باشد تا در برابر چرخه توسعه نیافتگی و فرسودگی ایستادگی کند باید توجه داشتت که اساس فرایند محوری نوسازی ، جریان نگرش اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی مردم است به عبارت دیگر چتانچه نگاه نوسازی ، نگاهی مبتنی بر جریان زندگی مردم در برهه از زمان نباشد نمی تواند فرایند محوری خود را اثبات و ادعا نماید شیوه مداخله در بافت فرسوده برخوردی سیستماتیک است بدین معنا که برنامه ریزی در این بافت نیازمند نوعی نگرش همه جانبه در زمینه های مختلف جمعیتی ، اقتصادی ، فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی است.

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، محله ، بافت فرسوده ، بهبهان