تحلیل مکانی فضایی مدارس در بافت شهر - (مطالعه موردی: مدارس غیرانتفاعی شهرک گلسار،کلانشهر رشت)

تعیین توزیع بهینه کاربری ها و مراکز خدماتی مسئله ای است که اغلب اوقات برنامه ریزان با آن سر و کار دارند، چرا که به دلیل رشد پرشتاب جمعیت و کالبد شهرها، مشکلاتی مانند کمبود و عدم توزیع فضایی مناسب کاربریها بوجود آمده است. دراین میان فضاهای آموزشی در زمره کارکردهایی است که از اهمیت روزافزونی برخوردار بوده و با توجه به جوانی جمعیت کشورمان، لزوم تاسیس مدارس جدید و مکان یابی بهینه و مناسب آنها مستمراً بیشتر می شود. شهرک گلسار رشت با جمعیتی در حدود 82500 نفر و مساحتی در حدود 608 هکتار از استقرار 39 مدرسه غیر انتفاعی در سطحخود بهره مند است. در این راستا وضع موجود مدارس غیرانتفاعی شهرک گلسار رشت از حیث توزیع فضایی و مکانی با استفاده از تحقیق میدانی و با اتکا به روش توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد، در معیارهایی چون رعایت حریم رودخانه 3 مدرسه (معادل 7%) ضوابط مکان یابی را رعایت نکرده اند، 2 مدرسه (معادل %5 ) در کوچه های بن بست واقع شده اند، در ارتباط با رعایت فاصله 500 متری از بیمارستان و مراکز درمانی 3مدرسه(معادل 7%) دارای وضعیتی نامناسب هستند و 12 مدرسه (معادل 30 %) در فاصله کمتر از 100 متری یکدیگر واقع شدهاند و 4 مدرسه (معادل 10 %) در راه های شریانی درجه 1 مکان گزینی گردیده اند.

کلیدواژه ها:

توزیع مکانی فضایی ، مدارس غیر انتفاعی ، مکان گزینی ، رشت ، شهرک گلسار