ناصر محمدپور - کارشناس ارشد برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه آزاد قزوین
کرامت اله زیاری - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران،
حسن آهار - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،

بشر با استفاده از نیروی خرد خود طی قرون و اعصار به تجربه آموخته است تا مناطق دارای پتانسیل های بالای طبیعی را در مقابل مناطق با خطرپذیری بالا و محدودیتهای بسیار به عنوان مکان ساکن شدن خود انتخاب نماید . برای مثال استقرار جوامع در مناطق بین النهرین با در نظر گرفتن شاخصهای محیطی انجام یافته است . تحقیق حاضر به مکان گزینی سکونت گاه بر اساس شرایط و توان محیطی شهرستان مراغه می پردازد. در این تحقیق ابتدا شاخص های مختلفی مانند توپوگرافی وشیب – اقلیم – خاک – منابع آب – کاربری زمین و ... ارزیابی و تحلیل می شوند و برای هر یک از شاخص ها بوسیله روش تحلیل سلسله مراتبی(AHP) و با کمک نرم افزار expert choice وزن دهی می شوند و سپس وزن های بدست امده با استفاده از نرم افزار ArcGIS و تحلیل گرSpatial Analyst نقشه ها باهم تلفیق شده و در نهایت نواحی مستعد جمعیت مشخص می شوند. نتایج تحقیقات نشان می دهد که امتیاز شاخص کاربری اراضی با وزن 0.354 و دسترسی به جاده های اصلی با امتیاز 0.247 از بقیه شاخص ها بیشتر است نتایج نقشه استخراجی از مدل بیانکر این است که 37 درصد از مساحت شهرستان مراغه دارای شرایط مناسب 33.3 درصد نسبتا مناسب 15.1 درصد در حد متوسط ، 8.84 درصد کم و 5.65 درصد خیلی برای سکونت گزینی می باشد.

برنامه ریزی منطقه ای، سکونت گاه، مکان گزینی، AHP ، مراغه