کاربرد هندسه و تقدیس آن در معماری اسلامی ایرانی (مطالعه موردی سبک اصفهانی)

هندسه را می توان زیربنای هنر و معماری سنتی ایران دانست که در تمامی بناهای معروف و با کیفیت گذشته ردپایی از آن به جای مانده است. از آنجا که مبنای کار معماری «ساختن» است و برای ساختن لازم است از تناسبات و نظم دقیق استفاده شود، هندسه اهمیت ویژه ای پیدا می کند. در این میان آثار معاصر معماری نیز همانند آثار گذشته، از این هنر در خود بهره فراوانی برده اند. شناخت دقیق از اصول هندسی موجود در معماری ایران و ریشه های فکری و مبانی نظری آن که معماری اسلامی را نیز شامل می گردد، بسیار پر اهمیت می باشد. با استفاده از منابع در دسترس و انجام مشاهدات مختلف بر روی ساختمانهای مختلف و معروف در شهر اصفهان، می توان به نقش هندسه و اهمیت آن در این بناها به خوبی پی برد. استفاده از ساختارهای هندسی منظم در طراحی پلانها به همراه ایجاد درک هندسی با استفاده از احساس ایستایی، بیشتر از سایرمفاهیم در معماری مورد توجه قرار گرفته اند. می توان استفاده از الگوهای کهن هندسی و معمارانه را در بناهای مدرن امروزی نیز در شهرهای کشور پیاده نموده و از این طریق راهکاری بهینه شده برای داشتن حس مطلوب از زندگی در فضا را ارائه نمود.

کلیدواژه ها:

ساختارها و تناسبات هندسی ، معماری ، بناهای قدیمی ، معماری اسلامی