عوامل تاثیر گذار معماری پایدار شهری بر روی کاهش آلودگی هوا

ارتباط انرژی های مختلف در سطح شهرها با نوع معماری و چیدمان شهری ارتباطی تنگاتنگ دارند که اخیرا پیرامون آن مطالعات گسترده انجام گردیده و مقالاتی در سمینارهای مختلف در سطح جهان ارائه شده است توجه به این موضوع برای کشور ما با توجه به شرایط شهرهای بزرگ ایران بسیار اهمیت دارد. به همین دلیل ما در این مجال و با توجه به موضوع مقاله به بررسی ارتباط نوع معماری شهری با افزایش و کاهش دمای هوا و همچنین تاثیر فضای سبز شهری بر روی آلودگی هوای شهرهای بزرگ می پردازیم. ما براین باوریم که با تغییر رنگ در نمای ساختمان ها و ایجاد فضاهای سبز زیاد و فکر شده در چیدمان شهری می توان با ایجاد جریانی هدفمند الودگی ماندگار در هوا را به صورت دینامیکی از شهر خارج کرد. همچنین با ایجاد فضاهای سبز عمودی در شهر و به وجود آوردن یک دیواره حرارتی طبیعی در کنترل دما و انرژی داخل شهری تاثیر بسیار زیادی گذاشت. از هزاران سال پیش تاکنون انسان با توجه به نیازهای خود محل سکونت را انتخاب کرده است. از غارنشینی در غارهای آلتامیرا (در اسپانیا) و لاسکو (در فرانسه) و شهر نشینی در موهنجودارو (در هند) و چاتال هویوک (در ترکیه) تا به امروز که در ویلادها ، آپارتمان ها و یا برج های بلند مرتبه در سراسر جهان سکونت دارد باید دقت کرد که تاثیر افزایش جمعیت بر نوع نگرش طراحی به صورتی بوده است که ذهن طراحان به سمت متراکم سازی شهرها میل پیدا کرده است این تمایل را می توان در ایدئولوژی های بیان شده توسط معماران معروف همچون رایت و لوکوربوزیه در بیان شهر های اقماری درک کرد که تمامی این مطالب تاثیرات نیاز بشر امروزی بر روی الگوی طراحی به صورت کلان (شهرسازی) می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری شهری ، فضای سبز ، آلودگی هوا ، انرژی ، باغ