بابک زمانخانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد هریس دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری هریس

در دنیای امروز گسترش تکنولوژی و رهاوردهای آن ، صنعتی شدن و استفاده روزافزون از انوع وسایل مکانیکی باعث ایجاد اختلالات بزرگی در محیط زیست شده است با رشد علم و نشر سریع ان دیگر توجه چندانی به محیط زیست نشده و طبیعت با سرعت بالایی رو به نابودی می رود تاریخ پرشکوه معماری ایران که حاصل تجربه چند هزار ساله می باشد در هر منطقه ای به خلق فرم مناسب با محیط اطراف و همگونی با اقلیم منطقه پرداخته است با نگاه به گذشته و مطالعه علم باستان همواره توجه به بحث انرژی های پاک و استفاده از انرژی های تجدید پذیر مدنظر معماران بوده است لیکن امروزه طرق تهیه انرژی و مواد اولیه تولید آن سیستم اکولوژیکی طبیعت را سخت به مخاطره انداخته و از آنجاییکه بخش مهمی از مصرف انرژی سالیانه کشورها مربوط به ساختمان می باشد در این راستا صرفه جویی و یافتن روش های پایدار از اهمیت بسزایی برخوردار است بنابراین بازخوانی معماری بومی ایرانی و در راس آن توجه به محیط زیست و حفاظت از انرژی می تواند به عنوان الگویی مناسب برای طراحان مطرح شود این مقاله بر ان است تا عناصر و شاخصه های استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و پایدار در منطقه مورد مطالعه را شناسانده و سپس به ارائه راه حل هایی جهت هماهنگی بین محیط اطراف و ساختمان بپردازد. لذا برای دستیابی به این مهم استفاده از الگوهای سنتی و منابع پایدار امری اجتناب ناپذیر خواهد بود در این راستا برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده و رویکردی توصیفی تحلیلی داشته و نتایج به دست آمده از این پژوهش به آشتی دوباره رابطه بین انسان و طبیعت و ساختمان می کوشد.

اقلیم سرد، معماری پایدار، انرژی تجدید پذیر ، انرژی پاک