ارزیابی کیفی تناسب اراضی بر روی محصولات یونجه و ذرت دانه ای در منطقه شیرین آب استان خوزستان

یکی از عوامل اصلی و شناخته شده توسعه پایدار کشاورزی به کار گرفتن اراضی به تناسب پتانسیل آنها برای مناسب ترین نوع بهره وری است که اصطلاحا به آن تناسب اراضی یا (Land suitability) می گویند. بنابراین استفاده از اراضی بر اساس امکانات بالقوه و بالفعل انها در قالب مطالعات تناسب اراضی باید انجام گیرد در این تحقیق ارزیابی تناسب کیفی اراضی برای محصولات یونجه و ذرت دانه ای در ناحیه ای به وسعت 9000 هکتار در منطقه شیرین آب شوشتر انجام گردید ارزیابی تناسب اراضی دو محصول یونجه و ذرت دانه ای در زراعت آبی با دو روش محدودیت ساده و پارامتریک (استوری و ریشه دوم) صورت گرفت که با مقایسه نیازهای آنها با خصوصیات اراضی کلاس های تناسب برای هر یک تعیین شد. بر اساس گزارش های خاکشناسی موجود نه سری خاک انتخاب و مطالعه گردید. برای تعیین مشخصات اقلیمی از اطلاعات هواشناسی ایستگاه دزفول استفاده شد نتایج بدست آمده به روش محدودیت ساده و پارامتریک نشان داد کلاس های اقلیمی در منطقه برای یونجه (s1) و برای ذرت دانه ای (s2)و کلاس عمده واحدهای اراضی به روش محدودیت ساده برای تولید یونجه و ذرت دانه ای (s2) می باشد. و به روش استوری و ریشه دوم برای تولید یونجه (s1) و برای ذرت دانه ای (s2) تعیین گردید . مهمترین خصوصیات اراضی محدود کننده برای یونجه آهک و برای ذرت دانه ای بافت و آهک می باشد از دو روش پارامتریک شاخص استوری و ریشه دوم ، روش ریشه دوم با واقعیت های موجود در منطقه هماهنگی بیشتری نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

پیاز ، تناسب کیفی اراضی ، تناسب اقلیمی ، خصوصیات اراضی ، خصوصیات خاک ، گندم