علی آقاجری - مدیریت امور فنی و عمرانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان، عضو سازمان

از تجربیات به دست امده در زلزله های گذشته، چنین به نظر می رسد که بسیاری از سازه های بتنی مسلح کشورمان در برابر زلزله، آسیب پذیر می باشند. یکی از روشهای متداول در مقاوم سازی سازه های موجود، استفاده از میراگرهای جذب انرژی است. بکارگیری میراگرهای فلزی جاری شونده در نواحی لرزه خیز جهان به دلایلی چون کارایی مناسب، عدم حساسیت به حرارت و عوامل محیطی، رفتارمطمئن و پایدار و مقاومت مطلوب، مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله به منظور ارزیابی رفتار لرزه ای ساختمانهای بتنی مسلح مجهز به میراگرهای فلزی جاری شونده از سه ساختمان به تعداد طبقات مختلف استفاده شده است. ساختمانهای مذکور بگونه ای که در برابر بارگذاری جانبی، ضعیف باشند، طراحی شده و سپس میراگر فلزی جار شونده (TADAS) برای مقاوم سازی آنها طراحی و مورد استفاده قرار گرفته است. آنگاه رفتار لرزه ای ساختمانهای فوق در دو حالت با میراگر و بدون آن مقایسه شده است. بررسی های انجام شده عمدتا بر اساس تحلیلهای غیر خطی تاریخچه زمانی می باشد. برای تحلیل خسارت از شاخص خسارت پارک وانگ که بر مبنای تغییر شکل حداکثر اعضا و انرژی هیسترتیک تلف شده آنها می باشد، استفاده شده است. مطالعات انجام شده بیانگر آن است که میراگرهای فلزی جاری شونده عمدتا باعث بهبود رفتار لرزه ای و کاهش پاسخهای دینامیکی ساختمانهای مجهز به آنها می گردند و همچنین شاخصهای خسارت را نیز اکثرا کاهش می دهند. بنظر می رسد استفاده از این نوع میراگرها برای مقاوم سازی شاخصهای بتنی بلندتر و به ازای شدتهای بالا مناسبتر می باشد.

آسیب پذیری لرزه ای ، ساختمانهای بتنی مسلح ، میراگر فلزی ، تحلیل دینامیکی غیر خطی