مصطفی حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران پردیس ابوریحان گروه گیاهپزشکی
مهرنوش محمدی فر - کارشناس دانشگاه تهران پردیس ابوریحان گروه گیاهپزشکی
سمانه دشتی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران پردیس ابوریحان گروه گیاهپزشکی
مریم توکل - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران پردیس ابوریحان گروه گیاهپزشکی

هدف از این مطالعه بررسی امکان استفاده از گیاه دارویی زنیان (Trachyspermum ammi L. Sprague) برای کاهش میزان خسارت ناشی از برخی از قارچ های عامل پوسیدگی پس از برداشت (Penicillum commun, (Penicillum italicum, (Penicillum expansum ) در شرایط آزمایشگاهی می باشد در این آزمایش با استفاده از محیط کشت مسموم برای قارج (PDA+ غلظت های مختلف اسانس زنیان) میزان خاصیا قارچ کشی اسانس زنیان در غلظت های (0، 25، 50، 100، 150، 200، 250، 300، 500PPM) مورد ارزیابی قرار گرفت. پتری مایه زنی شده با قارچ به مدت 7 روز در داخل انکوباتور تاریک در دمای 2±25 نگهداری شده و پس از ان میزان رشد قارچ ها مورد ارزیابی قرار گرفت نتایج این آزمایش نشان داد که اسانس زنیان در غلظت 500PPM بیشترین بازداری (100%) را از خود نشان داد و در غلظت 300PPM میزان بازداری اسانس زنیان در همه قارچ ها بالای (90% ) بود. میزان بازداری از رشد قارچ به تدریج در غلظت های پایین تر کاهش پیدا کرده و در غلظت 25PPM، به کمترین میزان خود رسید این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و با چهار تکرار صورت گرفت.

اسانس، زنیان، رشد میسلیومی، قارچ