سونیا بهره مند - دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت گروه باغبانی جیرفت
جمشید رزمجو - دانشیار دانشگاه صنعتی اصفهان گروه زراعت و اصلاح نباتات اصفهان
همایون فرهمند - استادیار بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
دانیال آبادی خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد

گل مریم یکی از گل های شاخه بریده مهم از نظر تولید و صادرات است این گل پس از بداشت با مشکلات مهمی از جمله ناتوانی گل برای توسعه و باز شدن مواجه است که موجب کاهش کیفیت و عمر انباری در گل شاخه بریده مریم می شود. برای حل این مشکل تحقیق در سال 1389 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت با هدف بررسی اثر سولفات مس و ساکارز بر عمر گلجایی و دیگر صفات فیزیولوژی در گل بریده مریم اجرا شد . آزمایش به صورت طرح فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی شامل دو فاکتور، سولفات مس در 3 سطح (0-400-600) پی پی ام و ساکارز در 3 سطح (0-4-8) درصد با 3 تکرار انجام شد. صفات وزن تر ، نقصان اشباع، درصد باز شدن و عمر گلجای اندازه گیری شد. روش تجزیه اماری با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده اثر سولفات مس به تنهایی و در ترکیب با ساکارز بر اکثر صفات معنی دار بود به گونه ای که بیشترین میانگین صفت عمر گلجایی متعلق به سولفات مس 400PPM+ هشت درصد ساکارز با 11/30 روز بود که باعث 75 درصد افزایش عمر گلجایی نسبت به شاهد به دیگر ترکیبات شد که علت این تاثیر مس می باشد.

گل مریم، شاخه بریده، عمر گلجایی، سولفات مس، ساکارز