احسان نعمت اللهی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان

به منظور بررسی تحمل گیاه زراعی آفتابگردان (Helianthus annuus L) نسبت به سطوح مختلف تنش خشکی و مرحله و مکان حذف برگ ساقه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و در محیط کشت گلدانی روی رقم هایسون 33 آفتابگزدان طراحی شد سطوح مختلف تنش خشکی (0، 0/3-، 0/6-، 0/9- مگاپاسکال) به عنوان فاکتور اصلی و مکام های قطع برگ (شاهد، حذف برگ های پایینی ساقه، حذف برگ های میانی ساقه و حذف برگ های بالایی ساقه) و مراحل قطع برگ (مراحل R2 و R6) به عنوان فاکتور فرعی انتخاب گردیدند نتایج حاصل از پژوهش حاکی از این است که افزایش سطوح تنش خشکی ، سبب کاهش معنی دار صفات شاخص سطح برگ ، ارتفاع نهایی بوته، قطر طبق ، تعداد دانه، وزن دانه، عملرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و درصد روغن دانه پردید. بیشترین میزان کاهش در صفات مذکور در سطح 0/9- مگاپاسکال مشاهده گردید سطوح مختلف مکان حذف برگ نیز سبب کاهش معنی دار ارتفاع، شاخص سطح برگ ، قطر طبق، تعداد دانه، وزن دانه ، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک ، شاخص برداشت و درصد روغن دانه گردید. حذف برگ های میانی ، بیشتر ین کاهش و حذف برگ های پایینی ، کمترین کاهش را بر صفات مذکور داشت . همچنین نتایج این پژوهش حاکی از کاهش بیشتر تمامی صفات مذکور با اعمال قطع برگ مرحله R2 در مقایسه با قطع برگ در مرحله R6 می باشد.

آفتابگردان، تنش خشکی، قطع برگ، عملرد دانه، درصد روغن