ارزیابی کارایی نسبی و رتبه بندی دبیرستانها با استفاده از تحلیل پوششی داده ها(مطالعه موردی: دبیرستانهای شهرستان گیلانغرب)

تحلیل پوششی داده ای دامنه گسترده ای از مدلهای بهینه سازی ریاضی است که برای سنجش کارایی نسبی مجموعه ای از واحدهای متجانس با ورودی و خروجی های مشابه به کار میرود. این مدل مجموعه ای از اوزان را برای متغیرهای ورودی و خروجی هر واحد تصمیمگیری به دست آورده و بر اساس آن کارایی نسبی هر واحد را محاسبه می کند . هدف از پژوهش حاضر معرفی تکنیک پوششی داده ها (DEA) و مدل BCC با ماهیت خروجی برای محاسبه ی امتیاز کارایی دبیرستانهای شهرستان گیلانغرب بر اساس معیارهای انتخابی و رتبه بندی آنها با استفاده از مدل اندرسون-پترسون (AP) می باشد.

کلیدواژه ها:

کارایی نسبی ، تحلیل پوششی داده ها ، واحدهای تصمیم گیری ، روش اندرسون پترسون