بررسی مقایسه ای شهر جدید اندیشه و روستا - شهرهای حوزه شهری کرج - شهریار

[توضیح: مقالات این کنفرانس فقط به صورت چکیده در مجموعه سیویلیکا نمایش شده است] شهر جدید اندیشه، یکی از پنج شهر جدیدی است که وزارت مسکن و شهر سازی در اواخر دهه 1360 و اوایل دهه 1370، برای مهار دشد کلان شهر تهران و اسکان سریز جمعیت آن، برنامه ریزی، طراحی و احداث کرده است . این شهر جدید در میان دو شهر اصلی کرج و شهریار در فاصله 40 کیلومتری غرب تهران قرار دارد و مقر بوده است که در دوره پانزده ساله توسعه ( 1385-1370 )، 60 هزار نفر را در خود اسکان دهد، اما جمعیت ساکن شده رد این شهر جدید به زحمت به 30 هزار نفر می رسد و از برنامه زمانبندی پیش بینی شده بسیار عقب تر است . در همین حال، از سال 1370 تا 1379، تعداد 9 شهر تازه تاسیس با منشا روستایی در محدوده کرج - شهریار شکل گرفته است . در سال 1370 مردآباد به ماهدشت تبدیل شد، در سال 1375 از تجمیع چند روستا 4 شهر محمدشهر، صفا دشت، کمال شهر و مشکین دشت در محدوده جنوبی کرج شکل گرفتند و در فاصله سالهای 1370 تا 1379 شهرهای فردوسیه، وحیدیه، صباشهر و شاهدشهر در جنوب شهریار رسمیت یافتند. هجوم مهاجران به این نقاط روستایی در حدی است که جمعیتی آنها به صورتی انفاری رشد یافته و در مواردی به بیش از 100 هزار نفر رسیده است، به طوری که مقامات مسئول تحت فشارهای اجتماعی و سیاسی به تبدیل آنها به شهر تن دادند، حال آنکه این نقاط با فقدان ساختار و زیر ساختهای شهری و کمبود شدید خدمات متناسب با جمعیت روبرو بوده و هستند. سئوال اصلی که این مقاله در پی پاسخگویی به آن برآمده چنین است: چرا سیاسیت های دولت در جذب جمعیت به شهرهای جدید، و از جمله شهر جدید اندیشه، ناموفق بوده، اما این روستا شهرهای نا مجهز چنین جمعیت انبوهی را به خود جلب کرده اند ؟ در این مقاله سیاست های دولت در زمینه تعیین گرونه هدف اسکان، روش های واگذاری، قیمت گذاری و الکوی سکونت در شهرهای جدید مورد بررسی قرار می گرید.