تغییرات بیوشیمیایی سرم جوجه های گوشتی در مسمومیت کوتاه مدت با آفت کش لیندین

لیندین حلالیت بالایی در چربی دارد و در محیط زیست پایدار است، بنابراین تجمع حیاتی آن در زنجیره غذایی از محیط به انسان و حیوانات واقع می شود. با هدف بررسی اثرات دوزهای بالایی لیندین بر وزن و برخی پارامترهای بیوشیمیایی سرم، تعداد 25 عدد جوجه گوشتی نزاد راس 30 روزه به گروه کنترل و چهار گروه تیمار تقسیم شدند. جوجه های گروه کنترل هیچ سمی دریافت نکرده، اما سایر گروه ها به ترتیب جیره حاوی لیندین را به میزان 300، 150، 600 و mg/kg900 دریافت کردند. در پایان روز هفتم، وزن جوجه ها اندازه گیری و پس از معدوم شدن با روش انسانی نمونه کبد و خون بدون ماده ضد انعقاد جهت تهیه سرم جمع آوری گردید. در تحقیق حاضر مشخص گردید که وزن جوجه ها در گروه های 600ppm و 900 نسبت به گروه کنترل و گروه 150ppm و 300 به طور معنی داری کاهش یافته. همچنین کلیه ها در همه گروه ها نسبت به گروه کنترل تحت تأثیر قرار گرفته زیرا که اسید اوریک سرم افزایش معنی داری رانشان داد. هر چند که این ضایعه کلیوی در گروه 900ppm بسیار شدید تر از سایر گروه ها می باشد. افزایش فعالیت AST گروه 900ppm نسبت به گروه کنترل و گروه های دیگر معنی دار می باشد (p<0/05). اندازه گیری CPK نشان داد که در گروه 900 نسبت به کلیه گروه ها و گروه کنترل افزایش معنی داری رخ داده است(P<0/05). اندازه گیری پارامترهای سرمی پروتئین تام، آلبومین و گلوبولین، تری گلیسرید، کلسترول، LDL کلسترو، HKL کلسترول، VLDL، شاخص لیپید پراکسیداسیون با روش TBARs و همچنین بتاکاروتن و ویتامین A سرم و کبد ه یچ تغییر معنی داری را نشان ندادند (P>0/05). بنابراین جهت ارزیابی اثرات توکسیک کوتاه مدت لیندین، به طور اولیه می توان پیشنهاد نمود که آزمایشات کلیوی (به ویزه اسید اوریک) و آزمایشات غضلانی (به ویزه AST به همراه CPK) اندازه گیری گردد. باید برای اندازه گیری وزن نیز اهمیت قائل شد.

کلیدواژه ها:

لیندین ، بیوشیمی ، لیپید پراکسیداسیون ، AST ، اسید اوریک ، جوجه