مجتبی بنیادیان - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران
تقی زهرایی صالحی - گروه میکروب شناسی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران- ایران
حمدالله مشتاقی - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران
احسان زایرزاده - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران

این مطالعه جهت ارزیابی پنیرهای سنتی تولید شده در استان چهارمحال و بختیاری و آلودگی به سروتیپ O(157):H(7) E.coli که به عنوان یکی از مهمترین سروتیپ های بیماریزای انسان در سال های اخیر معرفی شده است طراحی و با اخذ نمونههای تصادفی از مکان های تولید و توزیع این فراورده به اجرا گذارده شد. ابتدا نمونه های پنیر (200 نمونه) در محیط غنی کننده انتخابی آبگوشت اشریشیا حاوی آنتی بیوتیک نوبیوسین کشت داده شد و سپس روی محیط انتخاب سوربیتول مک کانکی منتقل گردید. پرکنه های رشد کرده بر روی این محیط خالص سازی شده و سپس توسط آزمون های بیوشیمیایی وسروژیک مورد ارزیابی قرار گرفتند و سروتیپ های مختلف جدا و تعیین هویت شدند. از نمونه های مورد بررسی در 4 مورد (2 درصد) سروتیپ (O(157 باکتری اشریشیاکلی جدا گردید. آلودگی پنیرهای گاوی به این سویه 1/7 درصد و پنیرهای گوسفندی 3/84 درصد بود. از پنیرهای تولید شده از شیر بز سروتیپ فوق جدا نگردید.. هیچدام از سروتیپ های جدا شده در این مطالعه دارای پادگن (H(7 نبودند. از نمونه های پنیر سایر سروتیپ های باکتری E.coli نیز جدا شدند، به طوری که 17 درصد پنیرها به سایر سروتیپ های این باکتری آلوده بودند. در این سروتیپ ها، سویه های آنتروچاتوزن ((O44,O(55), O(114), O(125), O(126), O(127), O(86)، (انتروتوکسیژن (O(20 و (O(128)و وروتوکسیزن ((O(26 و (O(111) وجود داشتند. از این رو پنیرهای سنتی تولید شده می توانند به عنوان حامل بالقوه برای سروتیپ های مختلف باتری اشریشیاکلی عمل نموده و این سروتیپ ها را به انسان منتقل نماید.

اشریشیاکلی (O(157):H(7، پنیرهای سنتی، گاو، گوسفند