کاربرد توأم روش جداسازی ایمیونومگنتیک و واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه ای جهت جستجو و ردیابی سالمونلاانتریکا تحت گونه انتریکا سرو وار تیفی موریوم در نمونه های مدفوع اسهالی گاو

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 529

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-63-1_008

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

در این تحقیق تعداد 400 نمونه مدفوع اسهالی گاو و وساله اخذ و به موازات آزمایش های متداول کشت میکروبی و سرو تایپینگ، بر ریو نمونه ها آزمایش جداسازی با ذرات آهن ربای ایمن (ایمیونومگنتیک) و واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه ای انجام گرفت. برای شناسایی سالمونلاها در سطح جنس از پرایمر عمومی inv-A و جهت جستجو و ردیابی سرو وار تیفی موریوم از سه جفت پرایمر اختصاصی FIjb, Rtbj و Flic مربوط به توالی زن های سنتزه کننده پادگن های (H(2): 1, 2, O(4 و (H(1 استفاده شد. از 400 نمونه مدفوع اسهالی گاو و گوساله که مورد آزمایش باکتریولوزیک قرار گرفت تعداد 33 مورد (8/25 درصد) سالمونلاجدا گردید. سالمونلا انتریکا سرووارتیفی موریوم با 22 مورد (66/7 درصد)، سالمونلا دابلین با 3 مورد (9/1 درصد)، سالمونلا ویرشو و سالمونلاگلوچستر هر کدام با 2 مورد (6/1 درصد)، سالمونلا انتریتیدیس، سالمونلا جورجیا، سالمونلاآگوستنبورگ و سالمونلالیندنبورگ هر کدام با 1 مورد (3 درصد) بالاترین فراوانی را به خود اختصاص دادند. در آزمایش PCR چندگانه ای با استفاده از پرایمرهای مربوطه، چهار نوع محصول افزایش یافته 663، 526، 284 و 183 جفت بازی به ترتیب مربوط به زن های inv-A, fljb, rfbj و flic در کلیه نمونه های واجد سروتیپ تیفی موریوم (1, 4, 5, 12:i:1, 2) مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تشخیص اختصاصی سرووار تیفی موریوم با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن های بیان کننده پادگن های (H(1):I, O(4 و H(2):1, 2 می تواند بسیار موفقیت آمیز باشد، زیرا تنها سرووار است که از بین 2550 سرووار سالمونلا این نوع الگوی پادگنی را دارد.

نویسندگان

حسن تاجبخش

گروه میکروبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

نعمت آتش پرور

آموزشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرم آباد- ایران

تقی زهرایی صالحی

گروه میکروبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

محمدقلی نادعلیان

گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران