افشین آخوندزاده بستی - گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران- ایران
حسینعلی ابراهیم زاده موسوی - گروه بهداشت و بیماریهای ابزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران- ایران
علی میثاقی - گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران- ایران
مهدی سلطانی - گروه بهداشت و بیماریهای ابزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران- ایران

در این مطالعه گونه های ویبریودر مراحل مختلف پرورش (پرورش لارووپروش میگو) و عرضه در بازار میگو پرورشی (Paeneus indicus)، آب و رسوبات محل چرورش آن و در میگوی دریایی (paeneus semisulcatus) عرضه شده در بازار فروش در استان بوشهر، بر طبق روش استاندارد جستجوی گونههای ویبریو در مواد غذایی ارائه شده توسط انجمن بهداشت عمومی آمریکا، مورد آزمایش قرار گرفتند. گونه های ویبر یو شناسایی شده، ویبریو آلجینولیتیکوسف ویبریوپاراهمولیتیکوس (کاناگاوا مثبت) و ویبریوفلوویالیس بودند. نتایج بدست آمده و جداسازی هر چند اندک سویه ویبریو پاراهمولیتیکوس کاناگاوا مثبت از اکوسیستم آب محل پرورش میگو در این بررسی، احتمال خطر انسانی حاصل از مصرف فرآورده های خام، نیمه پخته و یا خوب سرخ نشده میگو را نمایان می سازد. بنابراین توجه به رعایت اصول بهداشتی بعد از صید شستشو میگو با آب شیرین حاوی ppm؛7-2 کلر، منجمد کردن محصول در 40- درجه سانیگراد و پخت کافی محصول مهم می باشد.

میگوپرورشی و دریایی، گونه های ویبریو، استان بوشهر