میزان شیوع فیلرهای خونی در سگهای استان گلستان با استفاده از روش نات اصلاح شده و تعیین تناوب داری آن

در بررسی حاضر از تعداد 110 قلاده سگ پس از معاینات بالینی و ثبت اطلاعات شامل سن، جنسیت، نژاد و وضعیت نگهداری سگهای مورد آزمایش، خونگیری از ورید سفالیک یاصافن به عمل آمده و پس از آزمایش به روش نات اصلاح شده، رسوب حاصله از لحاظ حضور میکرو فیلرها بررسی گردید و با توجه به خصصویات ریخت شناسی میکروفیلرها، گونه آنها تعیین گردید. برای تعیین تناوب داری حضور میکروفیلرها در خون محیطی سگهای آلوده نیز از یک قلاده سگ نر 4 ساله آلوده، هر ساعت یکبار و در مجموع به مدت 3 روز (72 ساعت) خونگیری و پس از انجام آزمایش نات اصلاح شده، تعداد میکروفیلرهای موجود در یک میلی لیتر خون محیطی شمارش گردید و بر اساس مقایسه میانگین سه شمارش در هر ساعت تناوب داری تعیین گردید. در مجموع 15/45 درصد سگهای مورد مطالعه آلوده به دیروفیلاریا ایمیتیس و 4/55 درصد مبتلا به دیپتالونمارکوندیتوم بودند که بررسی های آماری با استفاده از روش آماری مربع کای رابطه معنی داری را بین الودگی و سن، جنسیت، نژاد و وضعیت نگهداری سگهای آلوده نشان نداد. بررسی دوره تناوب ظهور میکروفیلرهای دیروفیلاریا ایمیتیس در خون محیطی سگ آلوده نیز افزایش تعداد میکروفیلرهای شمارش شده در یک میلی لیتر خون را در ساعت یک بامداد (13316 میکروفیلر) و کاهش آن در ساعت 12 ظهر (6681 میکروفیلر) را نشان داد که مبین نوعی تناوب (تناوب شبانه) در حضور میکروفیلرها در خون محیطی حیوان آلوده بود. بنابراین با توجه به آلودگی سگ ها در استان گلستان و انتقال آسان آلودگی باید ضمن درمان سگ های آلوده، با معدوم کردن سگهای ولگرد به عنوان ناقلین بیماری، انگل فوق را کنترل نمود. مجله تحقیقات دامپزشکی، 1386، دوره 62، شماره 1، 14-11.

کلیدواژه ها:

دیروفیلاریا ایمیتیس ، دیپتالونما رکوندیتوم ، فلاریوزیس ، تناوب داری ، استان گلستان ، ایران