تأثیر مهارکننده های HMG-CoA ردوکتاز و ACAT بر ترشح محتوای پروتئینی و فسفولیپیدی VLDL1 و VLDL2 در مدل خوکچه هندی

هدف: مقایسه مهار دو نوع آنزیم HMG-GoA ردوکتازو ACAT بر محتوای پروتئینی و فسفولیپیدی VLDL1 و VLDL2 مترشحه از کبد. طرح:مطالعه تجربی. حیوانت: خوکچه هندی.روش کبد خوکچه های هندی پس از بیهوشی و جراحی محوطه بطنی در سیستم پرفیوژن مداربسته با بافر کربس- هنسلیت (Krebs-Henslite) پرفیوژن گردید. در این حالت تأثیر داروهای لواستاتین (Lovastatin)، پروژسترون (Progesterone) و پروژسترون + لواستاتین بر محتوای پروتئینی و فسفولیپیدی فراکسیون های VLDL1 و VLDL2 مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور فراکسیون های VLDL با روش اولتراسانتریفوژ تجمعی- شناوری جدا شدند و با میکروسکوپ الکترونی تأیید گردیدند. پس از آزاد سازی محتوای این فراکسیون ها میزان لیپید تام، پروتئین تام و فسفولیپید آنها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری: میانگین تغییر درصد ترشح دقیقه 90 در بین گروه های مختلف با روش ANOVA مورد مطالعه قرار گرفت. از سوی دیگر اختلاف شیب رگرسیون خطی گروه های درمانی و کنترل با آزمون t-student مطالعه شد. نتایج: در حالیکه پروژسترون فاقد ت أثیر معنی دار بر ترشح لیپید تام، فسفولیپید و پروتئین تام VLDL1 می باشد، تغییر درصد شیب رگرسیون خطی برای VLDL2 در مقابل لواستاتین معنی دار است (P<0/05). در این راستا لواستاتین به ترتیب موجب کاهش 20 و 41 درصد در لیپید تام VLDL1 و VLDL2 می شود. میزان کاهش فسفولیپید به ترتیب 20 و 39 درصد است. از سوی دیگر در گروه درمانی پروژسترون + لواستاتین میزان این تغییرات برای لیپیدتام به ترتیب 20 و 45 درصد و برای فسفولیپید 21 و 44 درصد است. نتیجه گیریک کلسترول استریفیه نقش مهمی در فرآیند لیپید دار شدن و ترشح فراکسیون های VLDL1 و VLDL2 در مدل پرفیوژن کبد خوکچه هندی دارد، به نحوی که تأثیر مهار کننده های HMG-CoA ردوکتازبر VLDL های با اندازه کوچکتر بیشتر از تأثیر آن بر VLDL های با اندازه بزرگتر ا ست. این یافته ها برای مطالعه اختلالات لیپوپروتئین ها با استفاده از حیوانات مدل LDL حائز اهمیت زیادی است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره 4، 364-357.

کلیدواژه ها:

پرفیوژن ، کبد ، تری گلیسرید ، کلسترول استریفیه