یافته های سرولوژی عفونت لپتوسپیرایی در سگهای تهران و حومه با آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی

سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 605

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-58-2_010

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

هدف: بررسی فراوانی آلودگی لپتوسپیرایی در سگهای تهران و حومه به کمک روشهای سرولوژی و تعیین سروتیپ های درگیر لپتوسپیرایی. طرح: مطالعه سرواپیدمیولوژی لپتوسپیروز در شرایط طبیعی (غیر تجربی) و مشخص نمودن رابطه فاکتورهای سن، جنس و محیط زندگی با موارد مثبت سرمی. حیوانات: سیصد قلاده سگهای انتخابی از بین سگهای ارجاعی به درمانگاه دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران که سابقه واکسیناسیون هیچ کدام از انواع واکسنهای سروتیپ های جنس لپتوسپیرا را نداشتند (بین 3 تا 132 ماهه) و بتدریج طی قریب دو سال که به دلایل مختلف به درمانگاه ارجاع شدند. روش: بررسی سرولوژی لپتوسپیروز سگهای تحت مطالعه با روش آگلوتیناسیون میکروسکپی (MAT) روی نمونه های سرم جمع آوری شده در رقتهای مختلف (از 1/100 تا 1/800) انجام گرفت و مواردی را که در رقت یکصدم یا بیشتر حدود پنجاه درصد اجرام لپتوسپیرایی MAT را نشان دادند، به عنوان موارد ثبت به ثبت رسیدند. ن مونه هی ادرار سگهایی که از نظر سرولوژی مثبت بودند در شرایط استریل در محیط های اختصاسی فلچر و EMJH و گاردنر رازی کشت داده شدند. تجزیه و تحلیل آماری: از آزمون مربع کای به منظور بررسی ارتباط بین جنس، محل نگهداری حیوانات (خانگی یا روستایی) و سروگروپ های مثبت یا منفی با MAT استفاده شد. نتایج: بر اساس نتایج، موارد مثبت سرمی در رقت یکصدم (حداقل به یکی از سروگروپ های لپتوسپیرا برابر با 31 درصد(93 مورد از 300 مورد) بود. سروگروپ های غالب آلوده کننده به صورت انفرادی در این مطالعه (در رقت یکصدم یا بالاتر) به ترتیب سروگروپ های کانیکولا برابر با 9 درصد، ایکتروهموراژیه برابر با 6 درصد و گریپوتایفوزا برابر با 3/66 درصد بودند. توزیع فراوانی نسبی وقوع سروگروپ ها به صورت چندتایی با همان شرایط به شرح زیر بود: 1- کانیکولا + گریپوتایفوزا (3/33 درصد)، 2- کانیکولا + ایکتروهموراژیه (3 درصد)، 3- گریپوتایفوزا + ایکتروهموراژیه (0/66 درصد)، 4- کانیکولا + ایکتروهموراژیه + گریپوتایفوزا، (5/33 درصد). آنالیز آماری نشان داد اگر چه فراوانی آلودگی در سگهای جنس نر و روستایی بیشتر از سگهای جنس ماده و شهری (خانگی) بوده است، اما اختلاف آماری بین آنها معنادار نبود. در کشت نمونه های ادرار سگهای سرم مثبت (93 مورد از 300 مورد) در محیط های اختصاصی هیچ گونه اجرام لپتوسپیرایی جدا نشد. نتیجه گیریک نتایج این مطالعه نشان داد که ا ولاً از نظر سرولوژی م وارد مثبت لپتوسپیرائی در بین سگهای تهران و حومه وجود د ارد، ثانیاً : سه سروگروپ کانیکولا ایکتروهموراژیه و گریپوتایفوزا به ترتیب نفشهای بیشتر، متوسط و کمتر را در سگهای سرم مثبت داشه اند و باید همیشه از نظر بهداشت عمومی ا ین مطلب مورد توجه قرار گیرد. لذا پیشنهاد می شود برای پیشگیری از انتشار لپتوسپیروز سگها در تهران و حومه از واکسنهای پلی والان حاوی سروتیپ های کانیکولا ایکتروهموراژیه و گریپوتایفوزا استفاده شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 2، 137-133.

نویسندگان

عسگر زینالی

دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمدعلی راد

گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

جلیل وند یوسفی

موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، حصارت کرج، کرج، ایران

عبدالمحمد حسنی طباطبایی

گروه آموزشی بهداشت و کنترل مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران