شاهرخ ایزدی - گروه آموزشی اپی دمیولوژی و آمار زیستی دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، تهران- ایر
کورش هلاکویی نائینی - گروه آموزشی اپی دمیولوژی و آمار زیستی دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، تهران- ایر
سیدرضا مجدزاده - گروه آموزشی اپی دمیولوژی و آمار زیستی دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، تهران- ایر
فاطمه رخشانی - دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی زاهدان، زاهدان- ایران

هدف: مشخص کردن مهمترین راههای انتقال، الگوی انتقال و خصوصیات اپی دمیولوژیک تب خونریزی دهنده کنگو-کریمه در ایران. طرح: مطالعه مورد- شاهد بر پایه جمعیت. روشک در این مطالعه، 24 بیمار که از شهرستانهای زابل و زاهدان د ر استان سیستان و بلوچستان به مرکز مدیریت بیماریها گزارش شده اند با 300 شاهد که به روش« نمونه گیری خوشه ای» از کل جامعه همان شهرستانها انتخاب شدند، م قایسه شده اند. متغیرهایی که مورد بررسی قرار گرفتند عبارت اند از: سن، جنس، محل زندگی، تعداد سالهای تحصیل، شغل، سابقه گزش کنه. سابقه تماس با احشام، سابقه ذبح احشام، داشتن محلی خاص برای نگهداری احشام در منزل، سابقه نگهداری احشام در منزل. تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از نسبت شانس، آزمون مربع کای و ضریب خطی منطقی. نتایج: صفاتی که تعیین کننده افزایش شانس ابتلا به این بیماری بودند عبارتند از: سابقه ذبح دام [OR=7/57(2/21-25/91]، گروههای شغلی پرخطر (کار در سلاخی، چوپانی و کشاورزی) [OR=4/97 (0/97-25/43]، داشتن سابقه گزش کنه [OR=105/89 (9/32-1202/44]، سن بالاتر از 40 سال [OR=7/32 (1/06-50/26] . نتیجه گیریک نتایج این مطالعه نشان می دهد ا لگوی عوامل خطر و گروه های در معرض خطر در ایران تفاوت عمده ای با سایر نقاط دنیا ندارند. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 4، 32-27.

تب خونریزی دهنده کنگو کریمه، م طالعه مورد شاهدی، ایران