ملیحه عباسعلی پورکبیره - گروه آموزشی علوم پایه دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ابراهیم جوان آملی - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سعید بکائی - گروه آموزشی بهداشت و کنترل مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
پروانه خضرایینیا - گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

در این تحقیق برای تعیین مقادیر طبیعی هموگلوبین A(1)C در سگهای به ظاهر سالم نژاد شینلو از 45 قلاده سگ استفاده شده است ه 30 قلاده نر و 15 قلاده ماده بودند. برای اندازه گیری هموگلوبین A(1)C به روش کلریمتریک استفاده شد. در این روش هموگلوبین A(1)C در معرض اسید ضعیفی مثل اسید اکسالیک هیدرولیز شده و 5- هیدروکسی متیل فورفورال آزاد می شود. سپس پروتئینها به وسیله اسید تری کلرواستیک رسوب داده می شوند و مایع رویی بااسید تایوباربیتوریک وارد واکنش شده و محلول رنگی ایجاد می کند که جذب آن در طول موج 443 نانومتر اندازه گیری می شود. میانگین و انحراف معیار در کل جمعیت سگهای مورد مطالعه 0/95±5/64 برآورد شده و میزان هموگلوبین A(1)C در سگهای نر و ماده اختلاف معنی دار نداشت و از نظر گروه های مختلف سنی نیز اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.

هموگلوبین A(1)C، کلریمتریک، سگ، شینلو، دیابت قندی