تعیین حداقل میزان قابل جستجوی آنتی بیوتیکها با به کارگیی دو روش استفاده از سواب و دیسک و روش کروماتوگرافی لایه نازک همراه با بیواتوگرافی

در این مطالعه با به کارگیری روش کروماتوگرافی لایه نازک همراه با بیواتوگرافی (TLCB) همراه با ارزیابی منحنی های استاندارد مربوطه، 19 گروه آنتی بیوتیکی مختلف مورد جداسازی و تشخیص قرار گرفتند. حساسیت روشها و مقدار دارو از طریق اندازه گیری حداقل میزان قابل جستجو (MDC(s) (میلی لیتر/ میکروگرم)، میزان حلقه ممانعت از رشد (Z) (سانتیمتر) و مقدار حرکت دارو از مبدا سیلیکاژل (RF) (سانتیمتر) تعیین می گردد. یک تکه کوچک از آگار از منطقه شفاف مربوط به آخرین (MDC(s را در روش دیسک انتخاب کرده و روی صفحات سیلیکاژل قرار داده، بعد از اینکه کاملاً خشک شد، صفحات را در حلال کلرور آمونیوم با گرادیانهای غلظتی (0/5، 1، 2، 3، 5، 10 و 20 درصد) قرار داده شد. RF و (MDC(s را در این روش اندازه گیی کرده و از روی (MDC(s مقادیر و غلظتهای داروی مورد آزمایش بعد از مقایسه با استاندارد مربوطه اش معلوم می گردد. باکتری مورد آزمایش ATCC 6633, Bacillus Subtilis و محیط کشت (AM5(Difco بودند که محیط کشت در دو لایه ریخته می شد. نتایج نشان می دهد که هر چقدر (MDC(s پائینتر باشد میزان حلقه ممانعت از رشد کمتر می گردد و رشد حساستر است. در روش دیسک میزان (MDC(s پائینتر و میزان حلقه ممانعت از رشد کمتر گردیده است. برای مثال در پنی سیلین جی (PCG) میزان (MDC(s و Z به ترتیب 0/025 میلی لیتر/مایکروگرم و 13/6 سانتیمتر بوده است و این مقادیر در روش TLCB به ترتیب 25 میلی لیتر/مایکروگرم و 25 سانتیمتر گردیده است بنابراین استفاده از روش TLCB همراه با روش دیسک نتایج بسیار رضایتبخشی می دهد.

کلیدواژه ها:

آنتی بیوتیکها ، سواب ، کروماتوگرافی ، بیواتوگرافی