مطالعه بالینی عملکرد کرایوسرجری بر روی ضایعات هیپرپلاستیک و نئوپلاستیک پوست و مخاطات

کرایوسرجری یکی از روش های درمان ضایعات هیپرپلاستیک (Hyperplasc)، نئوپلاستیک ((Neoplast)، گرانولوماتوزی (Granulomatosis) و اولسراتیو (Ulcerative) پوست و مخاطات می باشد. د ر این روش با استفاده ا ز اثرات تخریبی مواد سرمازا (Cryogenics) بر روی بافت های زنده و با واسطه انواعی از دستگاه های کرایواپلیکاتور (Cryoapplicator)) می توان به تخریب انتخابی بافت های مرضی اقدام نمود (1، 5، 7، 11، 13، 15، 18، 20، 22، 23 و 26). این روش از 1960 در پزشکی و از 1970 در دامپزشکی برای اولین بار معرفی شده است (1 و 16) و از ان زمان تا امروز مقالات متعددی در مورد پیشنهاد کاربردهای جدید، روش های جدید، بررسی های گذشته نگر، آینده نگر و یا مقایسه این روش با روش های دیگر درمانی منتشر شده که هر کدام سهمی در تحول این روش د اشته اند. اگرچه امروزه کاربردهای کرایوسرجری محدودتر شده و بسیاری از کاربردهای گذشته آن به روش های جدیدتری چون استفاده از لیزر (Laser) سپرده شده است ولی به عقیده نگارنده با توجه به مزایای خاص این روش و اقتصادی بودن آن نسبتب به روش های پیچیده تر جدید، این روش هنوز می تواند در درمان بسیاری از بیماری ها کاربرد مؤثر د اشته باشد. لذا مقاله حاضر از طریق مطاله بالینی و گزارش مجموعه ای از مشاهدات در پیگیری های بعمل آمده در طی م راحل التیام و بحث در مورد آن ها سعی دارد به معرفی این تکنیک و برخی کاربردهای آن در دامپزشکی بپردازد.

کلیدواژه ها:

کرایوسرجری ، کرایوتراپی ، بیماری های پوست ، تومورها ، لنگش در گاو