منا ابراهیم پرور - کارشناس ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
محمد صفری - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
محمد مسعود - دانشیار گروه شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان

با ورود تفکر شهرسازی جدید در متن شهرهای گذشته و عدم آشنایی چدیدآورندگان فضاها و عناصر شهری با ارزش های هویتی و بوم گرای شهرسازی اسلامی- ایرانی، ارتباط و پیوند مردم با برخی از این فضاها دچارچالش گشت و از آن جا که هویت شهر با همه موضوعات مرتبط با شهر همچون باورها، اعتقادات، شیوه زیست مردم، نوع ارتباطشان با سایر جوامع، آرمان ها و الگوهای زندگی، مرتبط و غیرقابل تفکیک است پس این تحقیق به دنبال بررسی ارزش های بومی و هویتی در شهر اسلامی- ایرانی بوده تا با تحلیل حضور این الگوها و با ارائه تلقی جدید و الگویی تازه و همچنین عوامل و امکانات لازم، بتوان طرح شهرهای آینده را پی ریزی نمود به گونه ای که باگذشت زمان پیوندی خاص با ارزش های پایدار زندگی روزمره ساکنان برقرار نماید. نتیجه این مقاله گویای آن است که اصطلاح شهر اسلامی- ایرانی، بیانگر هویت ویزه فرهنگی و اجتماعی و تاریخی ساکنان آن است و تداوم سیر تاریخی و اصول اولیه می تواند راهبردی باشد برای تبلور مجدد اینمفاهیم در طراحی شهرهای آینده.

هویت شهری، شهرسازی اسلامی- ایرانی، بوم گرایی، طراحی شهری، الگوی هویتی