سهراب لک - کارشناس ارشد عمران- سازه،مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود
مجتبی حسینی - استادیار گروه سازه، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه لرستان
مجید کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و ساخت ,دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد

معمولانگرش طراحی ساختمانها در برابر زلزله بگونه ای است که سعی می شود ساختمانها و بناها در برابر عوامل خارجی وتحت الارضی و زمین لرزه ای مقاوم باشند.از آنجایی که درصد بسیار بالایی از ساختمانهای موجود در برابر حوادث تحتالارضی و زمین لرزه ای آسیب پذیرند,نیاز به یک برنامه جامع بهسازی و ایمن سازی وجود دارد .بخش اعظم نقاط کشورایران با قرارگرفتن در محدوده پهنه با خطر نسبی خیلی زیاد وبا توجه به سابقه طولانی زلزله خیز بودن, سالانه شاهد زمینلرزه های متعدد )پایین تر از 5,4 ریشتر( می باشدکه مقاوم سازی ساختمانهای این مناطق زیر نظر بنیاد مسکن انقلاباسلامی آغاز شده واز این لحاظ لزوم دقت در مقاوم سازی ساختمانهای موجود بیش از پیش احساس می شود.تقویت ساختمانهای موجود که بر اثر زلزله آسیب دیده اندمعمولا از لحاظ فنی بسیار پیچیده تراز طراحی و اجرای ساختمانهایجدید است.نامشخص بودن اجزای سازه ای و نوع مصالح مصرف شده از یک سو وعدم تطابق ساختمانها ی موجودبا مدلهایکلاسیک سازه ای از سوی دیگر تخمین مقاومت لرزه ای را بسیار دشوار می کند.علاوه بر این درجه یکپارچگی سقف ها ونیز نحوه اتصال اجزای سازه ای به یکدیگر نامشخص است.در این مقاله به یک ارزیابی اجمالی بر روشهای مقاوم سازی ارائه شده توسط شرکت های مهندسین مشاور در موردساختمانهای مصالح بنایی و معایب و محاسن ومشکلات اجرای این روشها پرداخته می شود و در نهایت پیشنهاداتی برایرفع این نواقص و مشکلات اجرایی ارائه می گردد.

بهسازی , زلزله , شاتکریت, ساختمان مصالح بنایی, ترک کششی