نسرین حاضری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر،دانشکده هنر ومعماری، شبستر ، ایران
علی دشتی شفیعی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، دانشکده هنر ومعماری، شبستر ، ایران

با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژی در همه زمینه ها، خصوصاً در زمینه ساخت سازه های فضاکار و توانایی مهندساندر طراحی وساخت آنها، پرداختن به این بحث ، امری ناگزیر است. سازه های کش بستی (تنسگریتی) به عنوان یکی ازانواع سازه های فضاکار به دلیل دارا بودن مزایای بیشماری چون سبکی، وزن، انعطاف پذیری در طراحی، زیبایی، کارآیی،قابلیت باز و بسته شدن و تطبیق پذیری با نیروهای ایجاد شده در سازه، رفتار مناسب لرزه ای، ، مقاومت و نیز جنبه هایزیبایی شناسی معماری، بطور گسترده در پوشش سالن های بسیار بزرگ از جمله سالنهای نمایشی و تمام سازه هایی کهمحدودیت تکیه گاههای میانی دارند، مناسب می باشند. در این مقاله، ابتدا اصول و مفاهیم سازه های کش بستی(تنسگریتی )، مکانیزم و شیوه ساخت آنها بررسی میشود و در ادامه به چگونگی کاربرد آنها در فضاهای اجرای هنرهاینمایشی مورد تحلیل قرارمی گیرد. تا بسط و توسعه آن در طراحی و اجرای این گونه فضاها، بیشتر مورد توجه قرار گیرد.نتایج نشان میدهد که استفاده از فناوریهای نوین نظیر سازه های فضاکار، معماری ساختمانهای نمایشی را از نظر ساختارطراحی، مصالح و ... ارتقاء میدهد.

سازه ، فضاکار ، کش بستی ، طراحی ، مراکز هنرهای نمایشی