کامران رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان
روح الله میرزایی - استادیارگروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان
فریدا لقمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگی محیط زیست دانشگاه صنعتی اصفهان
حسین افشاری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه کاشان

امروزه با توجه به بحران آب، حفاظت از منابع آب اولویتی اصلی برای حامیان محیط زیست است. در این خصوص روش های گوناگونی برای شناسایی منابع الوده کننده و همچنین پهنه بندی مناطق ریسک پذیر ارائه شده است. در این تحقیق به معرفی توانایی ها و کاستی های روش فیتوپیکسل به عنوان روشی جامع برای شناسایی مناطق ریسک پذیر و همچنین اولویت بندی برنامه ریزی ها در بخش های اجرایی پرداخته می شود. روش فیتوپیکسل بر اساس ترکیبی از شاخص های مرتبط با آسیب پذیری منابع آب های سطحی (مانند شیب، نوع خاک، فاصله تا آب های سطحی و فعالیت های کشاورزی (مانند کاربری اراضی، اقدامات کشاورزان جهت دفع آفات) قرار دارد. اساس روش، بر پایه تحلیل های رستری در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی و امتیازدهی شاخص ها بر اساس نظر کارشناسی و گزارش های انتشار یافته در مناقع مرتبط است.

فیتوپیکسل، آفت کش، ارزیابی ریسک، آسیب پذیری