بررسی آزمایشگاهی خواص روانی ومقاومتی بتن خودمتراکم
- سال انتشار: 1393
- محل انتشار: دومین همایش ملی معماری، عمران و محیط زیست شهری
- کد COI اختصاصی: ARCHITECTURE02_290
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 897
نویسندگان
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام
دانش اموخته دوره کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس
دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام
دانش اموخته کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز
چکیده
بتن خود متراکم با هدف کاهش خطای بتنریزی به دلیل عدم پر شدن فضاهای خالی به صورت کامل ناشی از بی دقتی و نداشتن مهارت در ویبره کردن بتن و افزایش سرعت بتن ریزی، نخستین بار در سال 1988 در کشور ژاپن ساخته شد و نتایج قابل قبولی را از نظر خواص فیزیکی و مکانیکی بتن ارائه داد. این بتن به نحوی تعریف شده است که احتیاج به هیچ نوع ویبره ندارد و فقط تحت اثر وزن خود، متراکم شده و فواصل بین آرماتورها را پر کرده و همزمان یکنواختی خود را حفظ مینماید. نتایج به دست آمده از پژوهشهای مختلف نشان داده است که استفاده از افزودنیهایی نظیر میکروسیلیس، آهک هیدراته و خاکستر بادی موجب بهبود خواص مقاومتی بتن خودمتراکم ازجمله مقاومت فشاری، کششی و خمشی میگردد. در پژوهش حاضر به منظور بررسی خواص روانی و مقاومتی بتن خودمتراکم، مصالح سنگی و سیمان از کارخانهای واقع در شهر اسلام آباد غرب تهیه و آزمایشات فیزیکی و شیمیایی لازم بر روی آنها انجام گرفت. به منظور ارزیابی خواص بتن تازه آزمایشهای اسلامپ فلو و اسلامپ T50 و برای بتن سخت شده آزمایش مقاومت فشاری مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج آزمایشهای صورت گرفته بر روی نمونه های آزمایشگاهی مختلف نشان داد که مخلوطهای بتن خودمتراکم ساخته شده خواص مطلوب مطابق آیین نامه را داشته و برای بتن ریزی به خصوص در مکانهایی که تراکم میلگرد در آنجا زیاد است بسیار مناسب میباشندکلیدواژه ها
بتن خودمتراکم ، خواص روانی ، خواص مقاومتی ، آزمایش اسلامپ فلو ، اسلامپT50 ، آزمایش مقاومت فشاریمقالات مرتبط جدید
- بررسی عملکرد لرزه ای سازه های بتنی در مقابل حوادث طبیعی همچون زلزله
- بررسی جایگاه هوش مصنوعی در موفقیت مهندسی عمران
- نقش و جایگاه عمران و شهرسازی در ایجاد و توسعه گردشگری شهرهای شمالی
- واکاوی ویژگی های محیط های معماری و شهرسازی در دوران همه گیری ویروس کرونا
- بررسی ویژگی های شهر دوستدارکودک از منظر طراحی فضاهای شهری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.