کامران رحیم اف - دکترای راه و ترابری، استادیار دانشگاه پیام نور، ایران، تهران.
علی نصراله تبار - دانشجوی دکترای راه و ترابری، دانشگاه پیام نور، ایران، تهران
مهرداد نجفی - دانشجوی دکترای راه و ترابری، دانشگاه پیام نور، ایران، تهران

تصمیمگیری پیرامون فاصلهگذاری مناسب بین تبادلها نیازمند حصول درکی جامع و گسترده از فرصتها، محدودیتها و ملزومات هرپروژه خاص است. بطور کلی ملاحظات طرح هندسی، عملکردی، ایمنی و علائم بر انتخاب فاصله مناسب بین تبادلها موثر است بررسیمعیارهای ارائه شده در مراجع مختلف در تخصیص فاصله بین رابطها فاصله بین تبادلها نشان میدهد که معمولاً معیارهای هندسی، علائمگذاری و حجم ترافیک مورد توجه قرار گرفته است اما به معیار ایمنی که از کمیتهای تاثیر پذیر از فاصله بین رابطها است، اشاره- ای نشده است. در حالیکه معیار ایمنی بویژه برای حالتیکه بعد از یک رابط ورودی به آزادراه یک رابط خروجی قرار میگیرد، بسیار مهم میباشد. درک تاثیرات ایمنی فاصلهگذاری بین رابطها و تبادلها در قسمت اصلی آزادراهها، موضوع این مقاله میباشد که در آن رابطهایمنی با پارامترهای مربوط به فاصلهگذاری مورد ارزیابی قرار گرفته است. مدلهای پیشبینی تصادفات برای ترکیبات مهم رابطها در دو سطح طراحی توجیهی و طراحی پایه نیز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین این مقاله ابتدا فاصله رابطها بر اساس معیارهای هندسی ونشریه 514 تعیین گردیده و سپس بر اساس تحلیلها و مدلهای ایمنی این فواصل مورد ارزیابی قرار گرفته و موارد پیشنهادی اصلاحی ارائه گردید. ملاحظه گردید که در نظر گرفتن معیار ایمنی به اندازه قابل توجهی بر فواصل تعیین شده بر اساس معیار طرح هندسی، تاثیرگذار میباشد.

فاصلهگذاری تبادلها ، عملکرد هندسی، ایمنی، تصادفات، مدلهای پیشبینی، آزاد راه