لیلا قدکساز خسروشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش ریاضی دانشگاه شهید بهشتی
زهرا گویا - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

بیشتر اعدادی که در زندگی روزمره ی خود با آنها مواجه می شویم، اندازه ها هستند . فاصله ی بین دو شهر، دمای محیط اطراف، گنجایش ظرف، جرم مواد خوراکی، سرعت اتومبیل، زمانی که برای رفتن از خانه به محل کار صرف می شود و نظایر اینها، مثال هایی از اندازه های متنوعی هستند که روزانه با آنها سروکار داریم . همه ی این نمونه ها، به سادگی بیانگر این موضوع هستند که دانش اندازه گیری، بخشی از سواد شهروندی است و به همین دلیل، آموزش آن ضروری می نماید . به خصوص آن که فهم فرآیندهای اندازه گیری، مفهوم واحد اندازه گیری و آشنایی با ابزارها و واحدهای استاندارد اندازه گیری، برای ایجاد درک و فهم نسبت به جهان اطراف لازم است . بنابراین، ضروری است که ایجاد چنین فهمی، در برنامه های رسمی آموزش عمومی ملحوظ و در این دوره گنجانده شود علاوه براین، با توجه به این که بخش قابل ملاحظه ای از دانش اندازه گیری کودکان به طور غیررسمی و حتی در سال های قبل از دبستان به دست می آید، ضروری است تجارب شخصی و روش های شهودی آنها در این زمینه شناسایی و در آموزش های مدرسه ای و طراحی برنامه ی درسی، از آنها استفاده شود . به همین منظور، آموزش عمو می موظف است که برای نشان دادن اهمیت واحدهای استاندارد اندازه گیری به کودکان، فرصت کافی برای تجربه ی واحدهای غیررسمی خود ( مانند طول وجب و قدم و ...) را بدهد . از این گذشته، به دلیل وسعت استفاده از اندازه گیری در زندگی رو زانه، یکی دیگر از توانایی هایی که باید در این زمینه کسب شود، توانایی تخمین زدن اندازه است . همچنین، توانایی تخمین زدن اندازه، مستلطم استفاده از معیارهای مورد استناد شخصی و دیگر ابزارهای ذهنی مانند محور ذهنی اعداد است . استفاغده از فناوری و توجه به فرهنگ جامعه نیز در یک آموزش معنادار زمینه ی اندزاه گیری، نقش مهمی ایفا می کند . در این مقاله، پس از پرداختن به اهمیت موضوع اندزاه گیری و استفاده از مطالعات جهانی برای ارائه ی چارچوبی جهت آموزش اندازه گیری در دوره های ابتدایی، به بررسی کتاب های درسی ریاضی و علوم دوره ی ابتدایی ایران در این زمینه پرداخته ایم و راهکارهایی برای بهبود آموزش اندازه گیری و تخمین در برنامه ی درسی دوره ی ابتدای ارائه داده ایم

غفلت، اندازه